Het straatbeeld wordt beheerst door de Parochiekerk Sint-Jan de Doper en de kapel van het ursulinenklooster, die in het midden van het Dorpsplein zijn opgetrokken. In de Stokstraat nummer 1 bevond zich het in 1980 beschermde hoekpand zogenaamd Schaliehuis uit de 18de eeuw, waarvoor in 1983 een restauratiedossier naar ontwerp van architect J. Lavigne (Hasselt) was goedgekeurd en dat kort na de instorting en afbraak gedeclasseerd werd, confer besluit van 9 juli 1996; heden vervangen door nieuwbouw. Het ging om een oude afspanning, waar vroeger een schutterij was gevestigd; op de Ferrariskaart (1771-1777) aangeduid als een U-vormig en in de Atlas van de Buurtwegen (1844) als een gesloten geheel. Tot voor de afbraak bestond het complex onder zadeldaken (Vlaamse pannen) uit: ten zuiden, een woonhuis (nok evenwijdig aan het Dorpsplein) van twee bouwlagen en met rechts een opkamer en ten oosten en ten westen, haakse stallen, alle drie in vakwerk met lemen vullingen op bakstenen stoel. Rechthoekige poort bevond zich ten zuidwesten.