Lange, rechte straat vertrekkend van de dorpskern in noordoostelijke richting tot aan de grens met het Oost-Vlaamse Gottem. Van daar loopt de straat volgens een recht tracé verder tot in Deinze. De naam "Kouterweg" dateert van na de gemeentefusies (1977). Tot dan stond de straat bekend onder de naam "Gottemstraat". Deze straat maakt deel uit van het tracé van de vroegere "Heirrewegh loopende van Gendt naer Cortryck" (1699), waar op Markegems grondgebied ook de Wakkenstraat toe behoorde. De naam "Kouterweg" verwijst naar het feit dat de weg over de hooggelegen kouters ten oosten van de kerk loopt. Deze kouters vormen waarschijnlijk één van de vroegst ontgonnen gebieden van de gemeente Markegem.

Bewoning is zeer verspreid en landelijk van karakter. In de dorpskern, in de omgeving van de kerk iets dichtere bebouwing. Tussen 1880 en 1978 bevond zich in aan de zuidzijde, ter hoogte van het "Goed Te Ronneke", de "Kouterschool", waar onderwijs van de katholieke strekking verschaft werd. Verscheidene hoeves gaan terug op oudere sites maar zijn in de loop van de 20ste eeuw onherkenbaar veranderd.

Nummer 19-21, "Goed Te Ronneke" gaat terug op een Keltische site met opperhof-neerhof structuur en achtvormige omwalling. Tot 1492 stond er op het opperhof een kasteel. Deze hoeve met kasteel vormden het centrum van het foncier van de heerlijkheid Te Ronneke, die aan de basis ligt van de gemeente Markegem. In 1929 wordt de hoeve gesplitst in twee naast elkaar gelegen hoeves, elk met een afzonderlijke oprit. Niet lang daarna verdwijnt het laatst overgebleven gedeelte van de omwalling. In de tweede helft van de 20ste eeuw werd de bebouwing op beide hoeves zwaar onder handen genomen. Enkele 19de-eeuwse bedrijfsgebouwen verwijzen nog naar de oudere geschiedenis van deze site.

Ook de achterin gelegen hoeve met losse bestanddelen nummer 7 is een oude site. Bebouwing op deze locatie aan de Saaisenbeek is reeds terug te vinden in het landboek van Markegem door C.P. Minne (1761). De huidige gebouwen stammen volgens kadastergegevens van circa 1896. De hoeve nummer 25 met losse bestanddelen, staat eveneens in het landboek van 1761. Woonhuis vernieuwd in de tweede helft van de 20ste eeuw, oudere bedrijfsgebouwen.

De achterin gelegen hoeve nummer 22 met losse bestanddelen staat op de Ferrariskaart (1770-1778), het woonhuis is halverwege de 20ste eeuw vernieuwd.