Straat met gebogen verloop van de Stationstraat ten oosten tot aan de Wittestraat ten westen. In oorsprong landelijk wegje gelegen in het zogenaamd Stoktgebied (zie Stoktmolenstraat) dat na goedkeuring door Keizer Karel in 1550 bij het schependom wordt gevoegd. Sluit vóór de aanleg van de Stationstraat (1873) aan op de Abeelstraat aan de westzijde en de Kroonstraat aan de oostzijde.

In het eerste landboek van 1635 aangeduid als het "straettien naer de galge", op de kaart van Cassianus Van Gaver van 1829 nog steeds het "Galgeveldstraatjen" genoemd, verwijzend naar één van de twee Tieltse galgenvelden die tot het einde van het ancien regime gelegen is nabij deze weg (zie ook Galgenveldstraat). Huidige benaming vermoedelijk in het begin van de 20ste eeuw gegeven als verwijzing naar het feit dat men sinds 1393 langs deze weg naar de Hulst (Hulstplein) trekt waar de vrije jaarmarkt - in 17de- en 18de-eeuwse stadsrekeningen "feeste" genoemd - wordt gehouden.

In het begin van de 20ste eeuw zijn er in de straat enkele herbergen gevestigd, onder meer "Au Boulevard" en "De Feestewegel", thans verdwenen en/of verbouwd.

In 1927 laat textielfabrikant Jean-Bernard Pollet een werkplaats met conciërge- of weverswoning (zie nummer 15) bouwen bij zijn nabijgelegen (hand-)weverij met magazijn en werkruimte, ondergebracht in "villa Clémence" en bijgebouwen op de hoek met de Stationstraat (zie Stationstraat nummer 71).

Heterogene, grotendeels aaneengesloten, 20ste-eeuwse bebouwing van een tot drie bouwlagen onder zadeldaken. Bewaarde basisbebouwing van eenlaagswoningen onder pannen zadeldaken uit het begin van de 20ste eeuw. Nummer 10, werkmanshuisje van drie traveeën met verankerde (thans geschilderde) bakstenen gevel op gecementeerde plint; getoogde muuropeningen onder strek; nieuw schrijnwerk. Nummer 17, woonhuis van drie traveeën en anderhalve bouwlaag, getypeerd door onder meer tandfries, rechthoekige muuropeningen onder strek met druiplijstje (begane grond); vierkante bovenvensters met grote roedeverdeling; nieuwe rolluikkasten. Deels beglaasde deur met horizontaliserend hekwerk.

Nummers 6-8, twee enkelhuizen in spiegelbeeldschema getypeerd door roodbruine bakstenen lijstgevel met gebruik van gele baksteen voor onder meer (zaag-)tandfriezen en banden; gecementeerde plint. Nummer 6 met verbouwde begane grond en nieuwe rolluikkast voor drielicht in bovenverdieping.
Nummers 9-11-13, eenheidsbebouwing van interbellumwoningen van drie bouwlagen onder groot pannen zadeldak (nok evenwijdig met straat). Parement van geelbruine en rode (plint, lisenen, omlijstingen) bakstenen. Muuropeningen onder doorgetrokken betonnen lateien met schuiframen op begane grond. Inkom onder korte rechte luifel met deels beglaasde deur voorzien van ijzeren hekwerk.

Zonder nummer/ Stationstraat nummer 67. "Koninklijk Atheneum", in 1969 opgetrokken als nieuw schoolgebouw ter uitbreiding en uiteindelijk vervanging van de schoolgebouwen in de Gruuthusestraat (zie Gruuthusestraat nummer 92), ingeplant op een terrein tussen de Feestewegel, de Stationstraat en de Wittestraat; in 1977 uitgebreid met vier klaslokalen; thans behorend tot "Campus De Reynaert". U-vormig complex afgescheiden van de straat door hoge bakstenen ommuring. Typerende platte bedaking voor haakse vleugels. Parementen bekleed met lichtgele baksteen en sokkelvormende natuurstenen onderbouw. Verbindende vleugel (evenwijdig aan de straat) van drie bouwlagen onder zadeldak met licht vooruitspringende, over de bouwlagen heen beglaasde trapzalen. Zesdelige klasvensters en kleine vierkante venstertjes in kopgevels aan straatzijde. Schoolpaviljoen van de Basisschool gelegen in beboomd terrein op de noordelijke hoek met de Wittestraat. In de jaren 1980 uitbreidingd met vleugel aan de noordwestelijke hoek voor de huisvesting van de Middenschool van het Gemeenschapsonderwijs.