Rechte straat van het kruispunt Ramestraat - Rameplein ten noorden tot aan het kruispunt Grote Hulststraat - Adolf Loosveldtstraat ten zuiden, met zuidelijk deel als westgrens van het Hulstplein. In 1510 verwerft de Sint-Sebastiaansgilde een nieuw schuttershof aan de "Veemarkt", de huidige hoek met het Rameplein, waar ook het lokaal van de gilde en herberg "Sint-Sebastiaan" worden opgetrokken. In 1761 wordt het oefenveld van de schuttersgilde overgebracht naar het Hulstplein.

Tussen de Rame en de Hulst wordt in 1544 de "Passiekapel" gebouwd; hiervoor dient één van de doelen van de schietstand van de Sint-Sebastiaansgilde verwijderd te worden.

Volgens het eerste landboek van Tielt-binnen van 1635 is de straat, die tot dan nog geen echte straatnaam heeft, gelegen in de "Hulstcerc".
In 1789 stemt gewezen baljuw Constantijn Dierckens in met het rechttrekken van de "straete loopende van de Houtmarckt (vroegere Veemarkt) naar d'Hulst"; hierbij verdwijnen zeven lindenbomen naast de "Raemput" op het Rameplein. De straat, die in de eerste helft van de 19de eeuw gekend is als "Ramestraat", wordt pas in 1889 verkaveld.

In het laatste kwart van de 19de eeuw vestigen zich in de Hulststraat enkele textielfabrikanten, onder meer Aimé Waelkens, bestuurder van het in 1848 opgerichte leerwerkhuis, Victor De Volder en Fredericq en Joseph Vande Vyvere. Deze behoren tot de gekende textielfabrikantenfamilie, waarvan Fredericq fabrikant is van 'coutil' en lijnwaad en hier in 1870 een weverij opricht met burelen, drogerij en ververij, en Joseph het ouderlijk bedrijf met ververij, handweefgetouwen en thuiswevers verder zet.

Tot 1885 bevinden zich op de zuidwestelijke hoek met het Hulstplein en de Grote Hulststraat de brouwerijen "De Tanghe" en "Egypte". Tussen 1927 en 1929 richt industrieel Joseph Waelkens, zoon van Aimé Waelkens en reeds eigenaar van een linnen- en katoenweverij in de Beernegemstraat (zie Beernegemstraat nummer 4), op deze plaats de Vrije Beroeps- en Handelsschool of "vakschool" op, gelegen naast zijn woonhuis op de hoek met de Grote Hulststraat. Het complex bestaat uit een poortgebouw, weverijwerkplaats, klaslokalen en een bovenliggende kapel en wordt in de jaren 1930 uitgebreid met onder meer trapzaal, refter, keuken en meubel- en schoenatelier langs de Kreupelstraat. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt een deel van de school onder meer als brandweerkazerne gebruikt, met duiventil op de zolderverdieping. Na sloop van de oudste gebouwen van de beroepsschool en van de twee brouwerijen, wordt op deze terreinen in 1957 een grote dokterswoning gebouwd en langsheen de Grote Hulststraat de gebouwen van het Vrij Technisch Instituut opgetrokken (zie Grote Hulststraat respectievelijk nummer 38 en nummers 28-30).

In het begin van de 20ste eeuw zijn enkele herbergen in de straat gevestigd, onder meer "De Nieuwe Papegaai".
In 1962 bouwt Arsène De Gryse, die voorheen met zijn broer een katoen- en later kunstvezelweverij heeft in de Deken Darraslaan, een nieuw groothandelsmagazijn nabij zijn woonhuis op het Rameplein. Vanaf 1964 is in hetzelfde gebouw ook de nieuwe kunststoffabriek "Vulkoprin" van zijn zoon Luc gevestigd tot de verhuis in de jaren 1970 naar het industrieterrein Zuid.

Woonfunctie. Heterogene rijbebouwing van 19de- en voornamelijk 20ste-eeuwse woonhuizen van anderhalve tot twee bouwlagen onder pannen zadeldaken, onder meer neoclassicistische woonhuizen van de zich hier vestigende textielfabrikanten. Nummer 21, neoclassicistisch woonhuis, samen met het naastliggende pand nummer 23 opgetrokken volgens kadaster in 1893 in opdracht van de fabrikanten Fredericq en Joseph Vande Vyvere. Tegelijk wordt een broeikas opgetrokken die aansluit op de haakse achterbouwen van de woningen. Het pand nummer 21 krijgt later nog een uitbreiding met twee traveeën van het pand nummer 23, met tevens vergroting aan de achterzijde. Breedhuis van oorspronkelijk drie, thans vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok evenwijdig met straat; mechanische pannen). Geprofileerde en geschilderde kroonlijst. Bepleisterde en geschilderde lijstgevel met getoogde muuropeningen in geriemde omlijsting en decoratieve sluitsteen. Bewaarde T-ramen in bovenverdieping. Begane grond omgebouwd voor handelszaak.

Nummer 13, restant van eenheidsbebouwing van arbeidershuisjes, opgetrokken circa begin 20ste eeuw door textielfabrikant Joseph Vande Vyvere; in 1934 gebeurt een grenswijziging met het huisje aan de zuidzijde waardoor dit pand verbreed wordt met een travee. Huidig dubbelhuis van een bouwlaag onder zadeldak (nok evenwijdig met straat; mechanische pannen). Gecementeerde en van imitatiebanden voorziene lijstgevel met getoogde muuropeningen in vlakke omlijsting; geschilderde muurankers. Geschilderde natuurstenen onderdorpels. Houtwerk met gedeelde bovenlichten; fraai houten deurtje met nieuw bovenlicht.

Aan zuidzijde, recent appartementsgebouw tot drie bouwlagen.