Lange straat ten noordwesten van het historisch stadscentrum, van de Krommewalstraat ten oosten met grote bocht tot de Deken Darraslaan ten westen, ter hoogte van het kruispunt Egemsesteenweg - Pittemsesteenweg - Huttegemstraat - Holdestraat, met kerkhof gelegen op de noordoostelijke hoek met de Krommewalstraat, tot tegen de Ringlaan aan.

Is oorspronkelijk voetweg tot aan de "Hoogserlei"; op het stadsplan van Cassianus Van Gaver (1829) vermeld als "Schependomstraatje". Westelijk straatdeel verbreed in 1971, waarbij de herberg "Den Groenen Boomgaard", gelegen op de hoek met de Deken Darraslaan, wordt gesloopt.
Ten zuiden van de straat zijn de oudste sporen gevonden van bewoning op Tielts grondgebied, met name meso- en neolithische silexartefacten die wijzen op prehistorische bewoning in het hoger gelegen gebied in de nabijheid van de bron van de Poekebeek.

Een stadsrekening van 1639-1640 vermeldt "vande landen ghenaemt de Keydammen", wat zou kunnen wijzen op een verhard pad door drassig terrein; een rekening van 1566-1568 vermeldt evenwel "Pieter van Scilbeke van trappen mids eene buuse geleit thenden Keyarts Dam [...]", waarbij de familienaam toponymisch eveneens kan wijzen op steenachtige grond.

Het oostelijk straatdeel staat in het eerste landboek van Tielt-binnen van 1635 aangeduid als "voetweg naar Pittem", gelegen in de "Huvettercerc".
In overeenstemming met het keizerlijke decreet van Jozef II dat begraafplaatsen uit het stadscentrum weert, worden in 1784 plannen gemaakt om het middeleeuwse kerkhof omheen de Sint-Pieterskerk op te doeken (zie Kerkstraat). Landmeter Philip Jan Lemaieur maakt een ontwerp voor een nieuw kerkhof tegenover het Stoktkapelletje, in de huidige Oude Stationstraat. Door verzet van het stadsbestuur en van de kerkmeesters wordt het plan steeds uitgesteld en zal pas in 1828 een nieuw kerkhof aangelegd worden, met name aan het noordwestelijke uiteinde van de Krommewalstraat, de verbindingsweg met de Sint-Pieterskerk en het stadscentrum. Tegelijk met de inrichting van het kerkhof wordt de Keidamstraat aangelegd. In 1869 wordt het oude kerkhof aan de Sint-Pieterskerk geëffend, de poortmuur afgebroken en de Krommewalstraat bestraat tot aan het nieuwe kerkhof.
Door knotbomen omzoomde straat, waarvan aan de noordoostzijde de straatgevelwand gevormd wordt door de hoge bakstenen ommuring van het kerkhof. Basisbebouwing van 20ste-eeuwse woonhuizen geconcentreerd in het westelijk deel, met aan zuidzijde eenheidsbebouwing van sociale woningen met voortuintjes meegaand met de bebouwing in de Monseigneur Christiaensstraat.

Nummers 18-20, overhoeks geplaatste eenlagige tweewoonst van circa begin 20ste eeuw met deels verharde voortuintjes. Geschilderde en verankerde baksteenbouw met fries onder zadeldak (mechanische pannen); segmentboogvenster onder strek bij nummer 18; nummer 20 met gewijzigde muuropeningen; aan weerszijden recentere lage aanbouwen voor garage.

Overige bebouwing bestaande uit losstaande eengezinswoningen uit de tweede helft van de 20ste eeuw, deel uitmakend van de nieuwe woonwijk "Keidam" (1976); aan noordzijde, ten westen van het kerkhof, de verkaveling "Hof te Perremans" (1979), zo genaamd naar de voormalige gelijknamige hoeve die daar gelegen is.

Verdwenen 19de-eeuws wegkruis op de hoek met de Deken Darraslaan, zie foto's uit het eerste kwart van de 20ste eeuw.