Straat gelegen in de "Stedemolenwijk" met licht gebogen verloop van de Sint-Michielstraat ten oosten tot de Stedemolenstraat ten westen.
Zogenaamd naar de steenbakkerij die zich in de 18de eeuw ontwikkelt aan het westelijk uiteinde van de Ieperstraat en verdwijnt bij de aanleg in 1763 van de steenweg naar Pittem (huidige Deken Darraslaan). De kleiputten blijven er tot in de 19de eeuw aan de verdwenen steenbakkerij herinneren. Andere bronnen vermelden dat de steenbakkerij op het terrein in de driehoek gevormd door de Steenovenstraat en de Stedemolenstraat, in werking blijft tot het begin van de 20ste eeuw. Tijdens het interbellum is Julius Cortvriendt, een befaamd steenbakker, werkzaam in deze straat. De weg is eertijds gelegen in de "Huffeseelhoek", een van de 17de-eeuwse prekadastrale indelingen van Tielt-buiten. Tracé van de weg met verspreide landelijke bebouwing weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778); op de Atlas der Buurtwegen met voetwegje (huidige Papenholwegel) verbonden met de Holdestraat. De Steenovenstraat sluit, vóór de aanleg van de Stationstraat (1873) en de Sint-Michielstraat (1890), samen met de Volderstraat aan op de huidige Luchtbalstraat.

In 1920 wordt door Georges Buyssens in de straat de "p.v.b.a. Titan" opgericht, een fabriek van rijwielonderdelen (vnl. rijwielsturen) waar een moderne installatie is ondergebracht voor het vernikkelen en verchromen. Het bedrijf bestaat nog en is gevestigd in een achterliggend bedrijfsgebouw (nummer 2).

Woonfunctie. Grotendeels aaneengesloten 20ste-eeuwse bebouwing, onder meer resterende eenheidsbebouwing van sociale woningen uit het interbellum die meegaat met de oudste bebouwing gerealiseerd door de Tieltse Bouwmaatschappij in de Stedemolenwijk (zie ook Stedemolenstraat), zie nummers 28-30 en 30-32: deels verbouwde dubbelwoonsten van twee traveeën en twee bouwlagen onder schilddak (mechanische pannen) met centraal dakvenster, getypeerd door roodbruin bakstenen parement, deels bepleisterd in tweede bouwlaag (nummers 30, 32). Rechthoekige muuropeningen; oculi in tweede bouwlaag van zijgevels. Deur met omlopend zijlicht gevat onder korte luifel.

Aanvullende bebouwing van losstaande eengezinswoningen in tuin daterend uit de tweede helft van de 20ste eeuw in het zuidoostelijk deel dat aansluit bij de Plantinstraat.

Nummer 2A, villa daterend van 1951 gelegen in omhaagde tuin met deels geajoureerde hoge betonnen afsluiting langs de straat. Opgetrokken in mengeling van landelijke stijl en late invloed van cottagestijl, getypeerd door onder meer steil en breed overkragend pannen zadeldak, hoog bakstenen schouwvolume met sieranker, veelvuldig gebruik van (witgeschilderd) houtwerk voor onder meer consoles en bebording van puntgevelveld, zwartbakstenen deuromlijsting. Gelijkaardige stilistische kenmerken bij nummer 51 met onder meer siermetselwerk in puntgevel op schouderstukken.

Nummer 10, vrijstaand woonhuis van twee bouwlagen onder hoog schilddak (zwart geglazuurde mechanische pannen) gelegen in omhaagde tuin met verharde oprit aan de straat. Typerend naoorlogs materiaalgebruik van rode baksteen (parement) en simili (omlijstingen).

Nummer 69, woonhuis met aan de gevel bevestigd driehoekig beglaasd kapelletje waarin beeldje van Onze-Lieve.-Vrouw van Lourdes.