Brede invalsweg die vanaf Kanegem-Dorp naar het noorden toe in de richting van Ruiselede loopt. Tegenwoordig een van de belangrijkste toegangswegen tot de dorpskern van Kanegem, en samen met de Neringenstraat onderdeel van de centrale noord-zuid as die de deelgemeente doorsnijdt. Voorheen was de Pontestraat (zie Nagelstraat) de belangrijkste noord-zuid georiënteerde invalsweg en tevens de verdere verbinding richting Aarsele: de weg wordt in de 18de eeuw breder weergegeven, is minder bochtig en meer bebouwd dan huidige Keizerstraat, zie kaarten 8ste-10de kanton in landboek Kanegem (1762). De huidige Keizerstraat wordt vermeld als "straete van Canegem Plaetse naer Ruysselede", in de Atlas der Buurtwegen uit 1846 aangeduid als "Ruysseledeweg". Pas in de 19de eeuw neemt de Keizerstraat de functie van belangrijke verbindingsweg over, na aanleg van de steenwegen in de periode 1855-56, in het kader van de verbinding van Ruiselede met Wakken (zie Neringenstraat); het relatief bochtige oude tracé wordt hierbij verbreed en rechtgetrokken. In 1950 wordt de straat heraangelegd en vermoedelijk gebetonneerd. De straatnaam wordt in 1979 na de gemeentefusie veranderd in Keizerstraat, zogenaamd naar de herbergen "De Keizer" en "De Keizerin", gelegen op het kruispunt met de Tieltstraat (Ruiselede).

Weg met licht gebogen verloop, deels in asfalt en deels in beton aangelegd, sporadisch beboomd. Voornamelijk behouden agrarisch karakter, bestaande uit verspreide hoevebebouwing, met een aanzet in de dorpskern die meegaat met de deels vernieuwde dorpsbebouwing, uitlopend in een strook lintbebouwing.

De oorspronkelijke bebouwing vóór de 17de eeuw bestond uit een viertal verspreide kleinere hoeves, zie schetsmatige kaart van de parochie Kanegem (circa 1600). Oudere hoeves waren onder meer de recent afgebroken hoeve "Rodekine", een van de drie uitbatingen die eigendom waren van de heerlijkheid Sint-Baafs en mogelijk teruggaand tot de 10de eeuw, zie de vermelding in een akte uit 967: "In Caningahem aecclesia cum mansis IIIb" In het begin van de 17de eeuw komt een woonstalhuis en haaks schuurvolume voor, met walgracht aan oostzijde, zie de kaart uit 1629, gemaakt door Lodewijk De Bersacques. Het afgebroken woonstalhuis was met een combinatie van stro en pannen gedekt; het nieuwe woonhuis is opgericht in een historiserende villastijl (nummer 21).

Omstreeks het midden van de 18de eeuw was de hoevebebouwing uitgebreid tot een tiental hoeves (zie nummers 23, 25, 29, 42). Tussen de Kasteelhoevestraat en de Smokkelstraat leidde een dreef zuidoostwaarts naar de kasteelhoeve "'t Hof van Hames" (Kasteelhoevestraat nummer 3), zie landboek Kanegem, kaarten 8ste-10de kanton (1762).

De bewaarde 19de-eeuwse eenlaagsbebouwing is verbouwd en/ of herbouwd gedurende de 20ste eeuw (zie nummers 26-30). De bebouwing bij het dorpscentrum wordt aan oostzijde gekenmerkt door een bouwblok van vijf sociale woningen daterend uit de jaren 1970 (nummers 2-10), gebouwd op de plaats van voormalige brouwerijgebouwen (zie nummer 12). Aan westzijde staat een recent gebouwd nieuw appartements- en woningblok. Lintbebouwing komt voornamelijk aan westzijde van de straat voor, bij het verlaten van de dorpskern, bestaande uit eenvoudige half aangebouwde naoorlogse bebouwing en losstaande eengezinswoningen uit het laatste kwart van de 20ste eeuw. Opvallend gebruik van devotie: gevelkapelletje met beeld Onze-Lieve-Vrouw in gevels van nutsgebouwen (onder meer bij nummer 3, nummer 20), veelal in combinatie met een windwijzer op de geveltop.