Korte brede betonbaan die Schuiferskapelle-Dorp ten zuiden verbindt met de Kapelleweg ten noorden en de Burgemeester A. Guilbertstraat ten westen. Zogenaamd naar Joannes Vincke (1822-1906), de eerste burgemeester van Schuiferskapelle. Maakt in 1847 samen met de huidige Henri D'hontstraat en de Kapelleweg deel uit van de oude "Kapelleweg", zie Atlas der Buurtwegen.

Ter hoogte van de kloostergrot bevindt zich voor 1984 de pastorie. Een eerste pastorie wordt in 1786 gelijktijdig gerealiseerd met de uitbreiding van de kapel tot kerk. In 1856 wordt het plan opgemaakt tot bouw van een nieuwe pastorie. De werken worden toegewezen aan de gebroeders Dauw uit Schuiferskapelle. De pastorie wordt schuin ten opzicht van de rooilijn ingeplant, een statige neoclassicistische woning van vijf traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak, voorzien van een gepleisterde lijstgevel en fraaie rolluikkasten, aan beide zijden geflankeerd door eenlagige aanbouwen. In 1962 worden herstellingen uitgevoerd. In 1967 verhuist de pastoor naar de onderpastorie (H. D'hontstraat) en wordt de oude pastorie omgebouwd tot jeugdlokaal. De vervallen pastorie wordt rond 1984 afgebroken en het grondgebied wordt verkaveld.

Ten noorden van de kerk ligt een resterende vleugel van de voormalige meisjesschool met klooster, thans dokterspraktijk (nummer 4). Het primitief kadasterplan (circa 1830) toont een klein gebouw, dat in 1836 wordt uitgebreid. De literatuur spreekt van de oprichting van een meisjesschool door pastoor Naert in 1840, vermoedelijk vestigden de kloosterzusters zich in het bestaande pand. De meisjesschool wordt geopend in 1842, in een nieuw aangebouwde vleugel aan noordwestzijde langsheen de straat. In 1864 wordt aan de achterzijde daarvan een haakse vleugel aangebouwd. In 1868 verschijnt een gaanderij aan noordwestzijde van het schoolgebouw. Aan zuidzijde worden de oude kloostergebouwen afgebroken en vervangen door een nieuw gebouw met kapel. In 1907 wordt aan zuidoostzijde nog een straatvleugel toegevoegd. Het onderwijs was in handen van kloosterlingen, eerst de Zusters van Wingene, opgevolgd door Zusters van Gits en Zusters van Schuiferskapelle, na de Tweede Wereldoorlog wordt lesgegeven door de Zusters van het Geloof uit Tielt.
Recentelijk is de zuidelijke helft van het school- en kloostergebouw afgebroken. Het resterende (noordwestelijke) stuk schoolgebouw is vermoedelijk volledig vernieuwd in het derde kwart van de 20ste eeuw, thans in gebruik als dokterspraktijk. Gerenoveerd bakstenen volume onder schilddak in zwarte Vlaamse pannen. Grote klasvensters met grote roedeverdeling. Schrijnwerk deels vernieuwd (kunststof), vernieuwde lijstgoot.

In de tweede helft van de 18de eeuw is het stuk straat ten noorden van de kerk nog quasi onbebouwd, zie Ferrariskaart (1770-1778). Op het primitief plan (circa 1830) komt slechts weinig bebouwing voor: enkele huizen bij de kerk, en de noordelijker gelegen pastorie met enkele huizen daartegenover, haaks op de weg georiënteerd. Thans niet meer bewaard.

Op het einde van de 19de of het begin van de 20ste eeuw wordt tegenover de pastorie een huizenrij bijgebouwd. Nummers 13-15, eenlagige dorpswoningen onder mansarde- en zadeldak in Vlaamse pannen, voorzien van nieuwe muuropeningen en nieuw parement.
Bij het kruispunt met de Burgemeester A. Guilbertlaan wordt tijdens de jaren 1930 een dubbelhuis (nummer 12) gebouwd in rode baksteenbouw onder zadeldak in mechanische pannen, geaccentueerd door gebruik van witte baksteen bij banden en tandlijst. Gecementeerde plint, sierankers; rechthoekige muuropeningen ter vervanging van voormalige mijtervormige muuropeningen, waarin nieuw houtwerk. Ten zuidoosten daarvan staat een bakstenen elektriciteitscabine onder platte bedaking, vermoedelijk eveneens uit het interbellum. IJzeren doorlopende lateien (I-profiel en rozetten), metalen deuren en glastegels.

De bebouwing wordt aangevuld met naoorlogse architectuur. Bij overgang naar Schuiferskapelle-Dorp is een plantsoentje aangelegd met combinatie van nieuw en oud straatmeubilair: nieuwe ijzeren netbankjes, langs straatzijde een oude gietijzeren lantaarnpaal.