Straat met een haaks tracé in het verlengde van de Breestraat, van de Wijnendalestraat tot aan de Wijnendale-Stationsstraat. Tracé, deels als wegel reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778).

In oorsprong een veldweg door bos- en heidgebied, en langs de "Werfvyver". In 1850 zet notaris Dieryckx de vijver om in bos (zie literatuur), de vijver is echter niet aangegeven op de Ferrariskaart. Op zijn initiatief wordt het veldgebied tussen de Breestraat en de Consciencestraat omgezet in cultuurland met een twintigtal kavels van circa 1 hectare. De naamgeving gaat terug op een smidse met bijhorende herberg uit het midden van de 19de eeuw, op de hoek van de Smissestraat en de Breestraat.

De straat wordt gekruist door de dieperingelegen spoorlijn Oostende-Ieper-Armentières aangelegd in 1864-1873, in 1985 opengesteld als fietspad zogenaamd de "Groene 62". Twee markante bakstenen bruggen zijn bewaard op de Smissestraat en de Steenstraat (zie infra, Smissestraat zonder nummer).

Verspreide bebouwing van kleine (boeren)arbeidershuizen uit het einde van de 19de eeuw of het begin van de 20ste eeuw, onder meer nummer 98/ Spoorwegstraat met stalletje, en strekken van gele baksteen, nummer 97 van 1908 (volledige herbouw volgens het kadaster) met gecementeerd parement.

Tevens stuk met recente villabouw. Van de voorheen landelijke straat getuigt nog nummer 37, een kleine in kern 19de-eeuwse hoeve met losstaande bestanddelen onder pannen zadeldaken, boerenhuis met deels bewaard beluikt houtwerk, schuur met aardappelkelder, asemgat en gedicht wagenhuis, restant van boomgaard op het begraasde erf.