Straat die de verbinding vormt tussen het station (zie Viaductstaat nummer 1) en het Conscienceplein. Beeldbepalend zicht op het voormalige Vredegerecht (zie Conscienceplein nummer 1). Het eerste stationsgebouw van 1846-1847 wordt in 1917 vernietigd en na de Eerste Wereldoorlog vervangen door houten barakken uit materiaal van het Antwerpse Olympisch dorp van 1920. Dit gebouw blijft bestaan tot de bouw van het nieuwe station in 1962.

Bij de aanleg van de spoorlijn Brugge-Kortrijk in 1845-1847 beslist men ook over de inplanting van het station (zie Viaductstraat nummer 1) en de verbinding in een rechte lijn tussen de Markt en het station. Zeer snel wordt beslist een nieuwe straat aan te leggen tussen deze twee punten. De realisatie van de Stationsstraat wordt echter vertraagd door de dure onteigeningen van een deel van de Hofstraat en de "tuin de Brouckère". In 1850-1851 wordt een eerste deel van de "Statiestraat" gerealiseerd, de verdere verbinding loopt via de Hofstraat. De straat wordt gekasseid samen met de aanpalende Boeiaardstraat en Bassinstraat. Pas vijftien jaar later komt het oude idee van de rechte verbinding Station-Markt weer boven wanneer de grote tuin de Brouckère door de nazaten van J.B. de Brouckère verkocht wordt aan de stad. Maar men geeft in 1876-1878 de voorkeur aan de inplanting van een nieuw Vredegerecht op het Conscienceplein. Het tweede deel van de Stationsstraat wordt nooit gerealiseerd.

Vanaf de tweede helft van de 19de eeuw wordt de Stationsstraat gekenmerkt door een aaneengesloten bebouwing van twee, twee en een halve à drie bouwlagen onder pannen zadeldaken. Roodbakstenen en bepleisterde en/of beschilderde lijstgevels. Tevens werd de Stationsstraat voorheen gekenmerkt door een aantal hotels zoals onder meer het "Hôtel de Flandre" (op de hoek met de Viaductstraat) en het "Hôtel de l'Union", het "Hôtel Duc de Brabant" (zie infra, Stationsstraat nummers 17-19/ Elisabethlaan), en een aantal herbergen. Het huidige straatbeeld, vooral dan de zijde naar het Sint-Vincentiusinstituut (zie Spinneschoolstraat nummer 10) is echter vanaf de jaren 1960 sterk veranderd door de afbraak van burgerhuizen ten voordele van de verdere uitbreiding van de genoemde school en recente appartementsbouw.

Een aantal lijstgevels zijn vrij gaaf bewaard, ook met gecementeerde parementen uit het eerste kwart van de 20ste eeuw, onder meer nummer 7 met bewaard 19de-eeuws houtwerk. Nummer 1 is een verbouwd pand uit de jaren 1930 met afgeronde hoektravee en borstwering met buisleuningen (plat dak). Nummer 10 is een in kern 19de-eeuws pand van drie bouwlagen (nu onder plat dak), met poortdoorgang en getoogde muuropeningen met uitgewerkte gecementeerde sluitsteen, mogelijk voorheen hotelfunctie.