Tussen Korte Gasthuisstraat en Mechelseplein. In 1238 werd het Onze-Lieve-Vrouwegasthuis van uit de omgeving van de Onze-Lieve-Vrouwekerk overgebracht naar de gasthuishoeve in de "Elst". Omstreeks dezelfde tijd moet er een verbindingsweg naar het gasthuis zijn aangelegd. De naam "Lange" Gasthuisstraat komt pas voor in 1496. In 1879 en 1912 werden verbredingswerken uitgevoerd. Zeer rijke straat met grote heren- en burgerhuizen uit diverse periodes, gebouwd in diverse stijlen en van diverse materialen. Aan bijna elk pand is een belangrijke voorgeschiedenis verbonden. Ze hebben de tand des tijds getrotseerd en werden zorgvuldig onderhouden en aangepast voor hun huidige functie (bijvoorbeeld het hotel Grisar ingericht als bank, het Maagdenhuis als museum en zetel van de O.C.M.W., Sint-Elisabeth als eigentijds hospitaal). Vooral de oostzijde is bijzonder gaaf (de recente hoge bouw ter hoogte van nummer 13-15-17 is er des te storender). Aan de westzijde overwegend huizen uit het vierde kwart van de 19de eeuw tot eerste kwart van de 20ste eeuw met beter geïntegreerde nieuwe bouw. De zojuist ontpleisterde lijstgevel nummer 12 wijst op de oudere oorsprong (17de eeuw ) van de bebouwing aan deze straatzijde: parement van zandsteen, deels op de eerste, volledig op de tweede bouwlaag, wigvormige ontlasting en kwarthol geprofileerde dagkanten van de vensters. Het huizenblok tussen Everdijstraat en Oudaan werd in 1974-75 vervangen door een modern winkelwandelcentrum naar ontwerp van de architecten E. Posson, I. Van de Wiele en J. Fuyen; het huizenblok ten zuiden van de Boogkeers werd in 1974 gesloopt, de verbinding tussen Maarschalk Gerardstraat en Mechelseplein opgegeven en een pleintje met zitbanken en groen aangelegd.