Lange invalsweg uit zuidelijke richting, tussen de Leopoldplaats in de binnenstad en de Boomgaardstraat op de grens met Berchem, waar het tracé overgaat in de Grotesteenweg. Er is reeds sprake van een "Mechelschen steenwech" in 1395, soms ook Sint-Jorissteenweg, Berchemsteenweg, of Mechelsebaan genoemd. Bij de wettiging in 1846 strekte het tracé zich uit van het talud van de Spaanse vesten tot aan de Boomgaardstraat. Van 1868 dateert de verlenging tot aan de Leopoldplaats, onderdeel van de aanleg van de Leien na het slechten van de Spaanse vesten. Het gedeelte tussen Gounodstraat en Belgiëlei droeg in de 19de eeuw de benaming Mosselmanslei.

Tot het midden van de 19de eeuw een landelijke weg, in de 16de en 17de eeuw afgezoomd met een windmolen, hovenierderijen en lusthoven. Thans een drukke baan met in het brede gedeelte tussen Gounodstraat en Belgiëlei, twee rijstroken gescheiden door een met platanen beboomde middenberm met tramsporen. Verderop grenst het tracé ten westen aan het Koning Albertpark (vroeger Galgenveld) en het Harmoniepark.

Volgens de bouwaanvragen klimmen de oudste panden op tot het derde kwart van de 19de eeuw, met een intense bouwactiviteit tijdens het vierde kwart. Deze bebouwing, bestaande uit klassieke burgerhuizen of statige herenwoningen meestal in neoclassicistisch geïnspireerde stijl, is vandaag grotendeels verdwenen. Uit de vroege 20ste eeuw zijn een tiental voorname hotels in beaux-artsstijl bewaard, die zich onderscheiden door een statig gevelfront in natuursteen. In het straatbeeld springen verder de neoromaanse Heilige-Geestkerk in het oog, en enkele appartementsgebouwen in art-decostijl of modernisme. Het overwicht van de bebouwing bestaat evenwel uit hoogbouwflats uit de naoorlogse decennia, en verder de kantoortorens van E.B.E.S. en van de Intercommunale Vennootschap "Antwerpse Waterwerken" (nummer 64), gebouwd naar een ontwerp door L. Stoffels uit 1961.