Tussen het Blauwtorenplein en de Maria Pijpelinckxstraat. Circa 1840 "Oudevaartplaats" genoemd naar de in 1811 overwelfde rui, getrokken in 1490 tussen de Meir en de "Blauwe Toren" om het zoetwater van de Herentalsevaart naar de binnenstad te brengen. Reeds in de 16de eeuw niet meer als dusdanig in gebruik en "Vuylruy" genoemd. In 1624 bouwden de ongeschoeide karmelieten (discalsen) er een klooster. Afgeschaft onder de Fransen, diende het als kazerne, gasthuis, gevangenis en school en in 1807 werd het krijgsarsenaal. Door de afbraak van het hele complex omstreeks 1900 kwam een grote marktplaats vrij, de zogenaamde "Vogelenmarkt".

Langwerpig, gekasseid plein (waarin bewaarde koperen nummering van de vroegere marktplaatsen), versmallend naar de Maria Pijpelincxstraat, voornamelijk gedomineerd door het imposante volume van de Stadsschouwburg, naar ontwerp van Renaat Verbruggen, Marc Appel en Rie Haan uit 1960. Voornamelijk bepleisterde en beschilderde neoclassicistische lijstgevels, waartussen eertijds talrijke gangen. De westzijde vertoont een heterogene gevelwand met moderne hoge bouw afgewisseld met 19de-eeuwse lijstgevels.