De Burburestraat is een straat die in het centrum van de Zuidwijk is gelegen, als rechte verbindingsstraat tussen de Vlaamsekaai en de Leopold De Waelplaats. De straat maakt deel uit van het oorspronkelijke verkavelingsplan van de wijk van 1875, en vormde toen samen met de Beeldhouwersstraat één straat onder die naam. Vanaf 1890 kreeg het noordelijke gedeelte van deze straat de huidige naam, naar Leon de Burbure de Wesembeeck (1812-1889) die behalve een zeer productief componist ook doctor in de rechten was en zeer actief was in Antwerpen als amateurhistoricus en –archeoloog.

De centrale ligging van deze straat op het Zuid werd vertaald in de architectuur. Aan noordelijke straatzijde nam de "Hippodroom" een zeer opvallende plaats in. Dit variététheater, met de exuberante, eclectische voorgevel gericht naar het Museum voor Schone Kunsten op de Leopold De Waelplaats, opende in 1903 op initiatief van J. Verstappen, een beeldhouwer en "ornemaniste" die ook actief was geweest bij de aankleding van het interieur van het Museum voor Schone Kunsten. Het circus had een ronde plattegrond en was in de De Burbure- en de Museumstraat geflankeerd door een rij van 15 identieke, in repeterend schema opgetrokken eclectische woningen van twee bouwlagen en twee traveeën. Het circus sloot de deuren in 1958 en na een paar jaar leegstand, werd het monumentale pand samen met de dertig aansluitende burgerhuizen in 1973 afgebroken. Net als bij de woon- en pakhuizen die de rest van deze straat innamen, werd dit perceel rond 2000 ingevuld door grootschalige nieuwbouwprojecten.

Aan de zuidkant van de straat, met de even huisnummers, is de oorspronkelijke bebouwing bewaard, bestaande uit een combinatie van woon- en handelspanden gebouwd in de eerste jaren van de 20ste eeuw. Neoclassicistische woningen, met hun verzorgde witgeschilderde lijstgevels nochtans de standaardbebouwing op het Zuid, zijn in de minderheid in deze straat: nrs. 20 en 32 zijn voorbeelden. Voor de andere panden van de straat werd een kleurrijke, meer expressieve gevelafwerking gekozen, typerend voor de eerste jaren van de 20ste eeuw en ook passend bij de centrale ligging van deze bouwpercelen. Net als in de andere straten rondom het Museum voor Schonen Kunsten vinden we hier de fraaist uitgewerkte panden terug van de wijk. Het gaat daarbij om handelspanden, gericht op de binnenschepen die op de Zuiderdokken, langs de Vlaamse- en Waalsekaai aanmeerden. Het monumentale pand op nr. 2A, oorspronkelijk stalling en magazijn van de brouwerij Brys op de Vlaamsekaai, sluit qua monumentaliteit en stijlkeuze aan bij het eclectische ensemble van grote handelspanden op de Vlaamsekaai dat als stadsgezicht is beschermd.Op nrs. 6 en 8 werd in 1907-1909 een koffiebranderij gevestigd. Op nr. 4A ontwierp Jos Bascourt in 1899 een groot, eclectisch burgerhuis met paardenstal. Momenteel zijn de meeste van deze panden ingericht als luxueuze winkelpanden, aansluitend bij het elan van het heropgewaardeerde Zuid.

Gelegen in het Zuidkwartier, tussen Leopold de Waelplaats en Vlaamsekaai.

Aanvankelijk Beeldhouwersstraat (zie het verlengde van de huidige straat); in 1890 veranderd in De Burburestraat naar ridder Leon de Burbure de Wesembeeck (1812-89), doctor in de rechten, geschiedschrijver en componist, die zich in 1845 te Antwerpen vestigde.

Zuidzijde met prachtig hoekpand nummer 2-2A, aansluitend bij de brouwerij Brys, Vlaamsekaai nummer 42-43: neo-Vlaamse-renaissance-gevels naar ontwerp van architecten L. en H. Blomme; zand- en baksteen met trap- en puntgevels, topstukken, voluten, sierbollen, speklagen en ankers. De nummers 8, 10, 12, 18, 20, 22, 24, 30 en 32: eenvoudige burgerhuizen, hetzij bepleisterd en beschilderd, hetzij met bakstenen gevel, versierd met lijsten, spiegels en balusters, een balkon met deurvenster en fronton of dakkapellen in bewerkte omlijsting. Nummer 6 is een pakhuis.

Noordzijde: voor de helft braakliggend zie de gesloopte Hippodroom (1972), voor de helft bebouwd met banale woon- en pakhuizen.