De Leuvenstraat is een korte straat op het Zuid, tussen de Cockerill- en de Waalsekaai. De straat ligt midden in het eind-19de-eeuwse havengebied: zowel de Scheldekaaien als de Zuiderdokken aan de Waalsekaai werden in het vierde kwart van de 19de eeuw aangelegd. Tegelijkertijd werd de nieuwe wijk Het Zuid aangelegd; de Leuvenstraat maakt deel uit van het verkavelingsplan dat rond 1875 voor deze wijk werd opgemaakt.

Verschillende straten in de buurt van de Zuiderdokken en van het voormalige Zuidstation werden genoemd naar een Belgische stad die in die tijd omwille van economische redenen belangrijk was voor de Antwerpse haven. Leuven was daar een voorbeeld van, onder meer met de brouwerij Artois, die hier in de haven een aantal vestigingen had.

De oorspronkelijke eind-19de- en begin-20ste-eeuwse bebouwing in deze straten werd gedomineerd door pakhuizen, afgewisseld met meergezinswoningen met café of winkel op de begane grond.

Het straatbeeld van de Leuvenstraat is zeer apart. De westzijde wordt integraal ingenomen door de monumentale gevel van het Museum voor Hedendaagse Kunst, een gebouw dat in twee fasen tot stand kwam in 1985-1987 en 1992-1993 naar een ontwerp van Michel Grandsard. In dit grote museumgebouw werden de bestaande gebouwen van een oliefabriek uit 1922 geïntegreerd. In de Leuvenstraat springt een deel van de façade van het Muhka in het oog door de drie brede traveeën met blinde rondboognissen. Dit is de straatgevel van de silo’s van de oliefabriek die de Société Anonyme "Huileries Ragir" Anvers laat realiseren naar een ontwerp van bouwmeester Camille Janssens.

De oostzijde van de Leuvenstraat is minder homogeen. We zien er de rode bakstenen achtergevels van industriële gebouwen, die deel uitmaken van het grote terrein van het Zuiderpershuis. Aansluitend de zij- en achtergevel van het met kantelen afgewerkte fabrieksgebouw van de Compagnie Electrique Anversoise in de Timmerwerfstraat.