De Antwerpsebaan vormt een uitgestrekt tracé dat van de Noorderlaan over Berendrecht en Zandvliet naar Ossendrecht loopt. Aanvankelijk was de benaming slechts voorbehouden voor het gedeelte op het grondgebied van Zandvliet, waar het circa 1819 nog Nieuwe baan op Ossendrecht genoemd was. Omstreeks 1922 is het kadastraal gekend als Nieuwe Baan naar Santvliet. Na de annexatie van de poldergemeenten aan Antwerpen is bij collegebesluit van 20.11.1959 de benaming ook toegepast op het tracé van de ten zuiden gelegen gemeenten Berendrecht en Lillo. In Berendrecht was het gedeelte tussen de Schouwvegerstraat en de zogenaamde "Ouden Dijk van Berendrecht" (zie Ferrariskaart), waarvan nog restanten zichtbaar zijn in het landschap, circa 1819 Antwerpsesteenweg genoemd. Het weggedeelte ten noorden daarvan was voor 1959 gekend als de Bredestraat. Ook de voormalige Buitenmolenweg en het gedeelte van de Steenovenstraat tussen de Antwerpsebaan van Berendrecht en Zandvliet, kregen kort nadien dezelfde naam (collegebesluit van 22 januari 1960).

In het zuiden is het gekenmerkt door landelijk gebied met resten van de oude binnendijk, die zich verder uitstrekt naar het westen doorheen het "Reigersbos". In Berendrecht is de omstreeks 1819 nog schaars bebouwde baan in het gedeelte ten noorden van de Schouwvegerstraat ondertussen verdicht met naoorlogse vrijstaande bebouwing en nieuwbouw, zoals het nieuwe districtshuis en politiekantoor (2000). De gronden ten zuiden van de Monnikenhofstraat zijn aan weerszijden van de straat tot nieuwe wijken verkaveld. Er resten nog slechts enkele sporen van de veelal sterk aangepaste, laat 19de- of vroeg 20ste-eeuwse landelijke bebouwing, waarvan sommige nog met oudere kern. Gaaf bewaarde voorbeelden zijn de nummers 111, 139 en 270 A. Afwijkend zijn de zogenaamde paardenstallen van de familie van Delft, en de reeks gekoppelde, deels verbouwde modernistische woningen.