Verbindingsweg tussen de dorpskernen (vanaf de Kerkstraat) van Oostrozebeke en het gehucht Marialoop op grondgebied Meulebeke waar de weg wordt verder gezet als Steenovenstraat. Onderdeel van de weg naar Tielt aangelegd in 1892-1893 ter vervanging van een aantal veldwegels (samen 14 km). Omdat de nieuwe weg niet langer via Meulebeke loopt en daardoor heel wat inkomsten van passanten zouden verloren gaan verzet deze gemeente zich aanvankelijk tegen de aanleg.

Het eerste deel volgt een oud tracé reeds te zien op een figuratieve kaart van 1639, waar de "Smallestockbrugghe" de weg over de Mandel leidt en "Smallestokstraat" wordt genoemd.

Op de Ferrariskaart (1770-1778) getekend als dreef die, eens voorbij het dal van de Mandelvallei, wordt verder gezet als voetwegel. Op de Atlas der Buurtwegen (1845) volgt het "Smallestokstraetje" grosso modo het verloop van de Tieltsteenweg, Kallemoeistraat en Vinkstraat.

In 1864 stichten de Zusters van het Geloof uit Tielt een ouderlingengesticht, school en klooster, de gebouwen in historiserende stijl zijn sedert 1964 verdwenen. Naast het ouderlingenhuis bevindt zich ook een leerwerkhuis, opgericht in 1864, waar al werkend nieuwe weeftechnieken worden aangeleerd om de crisis in de linnenindustrie te bezweren.

Op de Ferrariskaart is er behalve in de dorpskern nagenoeg geen bebouwing te zien. Heden overwegend woonstraat met weinig authentieke bebouwing in de dorpskom en onmiddellijk aansluitend de brede Mandelvallei getypeerd door natte graslanden.

Voorbij de "Smallestokbrug" vormen de nummers 49-51-53 (aangeduid op de Atlas der Buurtwegen) een concentratie van landelijke bewoning in het lager gelegen weidegebied palend aan de Mandel. Nummer 51 zogenaamd de "SMALLESTOCKHOEVE" cf. houten bord bestaat uit losse bestanddelen met een nieuw woonhuis, nummer 53 is grondig gerenoveerd en fungeert nu als winkel. Ten noorden van de tuin ligt een aardappelkelder met bakstenen gewelf en bovenaan begroeiing. Voorts verspreide bewoning, onder meer met enkele lage woningen van circa 1900 zie nummers 30 en 66. Nummer 58 is een achterin gelegen 19de-eeuwse hoeve met losstaande bestanddelen gegroepeerd rond een groot, verhard erf, vernieuwd woonhuis.