Ten oosten van het centrum van Oostkamp lopende straat, gelegen in het gehucht Moerbrugge. Straat die ten zuiden langs de tussen 1834 en 1838 opgerichte spoorlijn Oostende-Brussel loopt, van de Stationsstraat naar de Stuivenbergstraat. In eerste instantie rechte straat met tracé in zuidoostelijke richting die naar het einde toe lichtje afbuigt in zuidelijke richting. De benaming van de straat is een hulde aan de familie Everaert, die woonde op de hoek met de Stationsstraat, en waarvan verschillende leden actief waren in de gemeentelijke en internationale politiek. Zo waren er Frans en Max Everaert, broers van Victor, die in de Eerste Wereldoorlog sneuvelden. Victor Everaert woonde dicht bij het station (zie nummer 3 en Stationsstraat nummer 228) en was handelaar in aardappelen en kolen en lid van de gemeenteraad.

De straat is pas ontstaan in het begin van de 19de eeuw naar aanleiding van de aanleg van de spoorlijn Brussel-Oostende circa 1834-1838. Eerste weergave op het primitief kadasterplan (circa 1835) aangeduid als "straat van Oostcamp naar Moerbrugge". Circa 1835 nog niet verbonden met de huidige Stationsstraat, aangezien dit tracé van de Stationsstraat pas wordt aangelegd circa 1864 (zie Stationsstraat). In 1849 krijgt Oostkamp voor het eerst ook een stopplaats, zogenaamd "barrière 54" (zie nummer 3). In 1886 stelt het gemeentebestuur voor aan het bureau van de Minister van Spoorwegen om de weg van het buurtwegstation naar Stuivenberg (de huidige Everaertstraat dus), gelegen op staatsgrond, te verharden en te verbreden. De weg zou een breedte hebben van 5 meter. In 1889 wordt het huidige, neoclassicistische stationsgebouw opgetrokken (zie nummer 3).
De straat is enkel aan zuidzijde bebouwd; de noordzijde is sinds de jaren 1880 deels ingenomen door het stationsgebouwtje en een ten zuidoosten aanpalende laad- en loszone. Bij de aanleg van de straat is deze lange tijd enkel bebouwd met enkele verspreid gelegen, eind 19de-eeuwse hoevetjes en landelijke woningen zoals nummer 34 en nummer 5, een dieper gelegen arbeiderswoning van anderhalve bouwlaag onder een vernieuwd pannen zadeldak, doch in de tweede helft van de 20ste eeuw vrij zwaar aangepast onder meer gewijzigde openingen, toegevoegde garagepoort en vernieuwd schrijnwerk. Nummer 19, 19de-eeuws pand van in oorsprong anderhalve bouwlaag, gelegen op de hoek met de Dolagestraat en afgebroken in 2006.
In het eerste kwart van de 20ste eeuw, bouw van enkele eenvoudige woonhuizen zoals nummer 4, oranje bakstenen breedhuis van het dubbelhuistype, volgens het kadaster gebouwd in 1908 in opdracht van koopman Hendrik Everaert en statieoverste Eugeen Demey; beperkte baksteenversiering onder meer muizentandfries en geriemde omlijstingen met geblokte natuurstenen ontlastingsbogen. Nummers 9-10, dito woonhuizen, doch met nog soberdere gevels, enkel voorzien van geblokte ontlastingsbogen of geglazuurde bakstenen. De in oorsprong 18de-eeuwse hoeve "Ter Dolage" (zie nummer 26) behoort vermoedelijk pas sinds de aanleg van de Everaertstraat tot deze straat (of nog later ?) en was eertijds vermoedelijk bereikbaar vanuit de huidige Dolagestraat, waarvan het tracé reeds teruggaat tot de 16de eeuw (zie Dolagestraat).