Landweg in het noorden van Waardamme, op de wijk Veldhoek. Lopend in noordwestelijke richting, verbindt de Stokhovestraat de Veldhoekstraat met de Sijslostraat. Ter hoogte van de Mariastraat kent de straat een knik en volgt even het tracé van de Mariastraat; ten noordoosten van de knik bevindt zich een doodlopend zijtracé naar de nummers 2-10. De straat zou volgens De Flou, net als het "Stockhove's Bosch" te Waardamme, genoemd zijn naar de familie Stochove, afkomstig uit Gelderland. Tot aan fusie van Waardamme met Oostkamp in 1977 wordt de straat de Stokhovenstraat genoemd.

De huidige Stokhovestraat wordt reeds weergegeven op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778). Ten oosten van de straat wordt echter nog een weg weergegeven zie de kaart van circa 1770 uit het Rijksarchief te Brugge; deze thans verdwenen weg vertrekt van de Veldhoekstraat en loopt evenwijdig met de Stokhovestraat naar de hoeve die vandaag gelegen is op het einde van het doodlopende zijtracé van de Stokhovestraat (zie nummer 2); van deze weg is vandaag enkel dit doodlopende zijtracé bewaard gebleven. Op het einde van de 18de eeuw loopt de straat door deels bebost gebied en er worden reeds enkele verspreid gelegen hoeves weergegeven. Belangrijke toename van bebouwing in het begin van de 19de eeuw zie weergave op het primitief kadasterplan (circa 1835); weergave van een landelijke weg met kronkelend verloop en met hoevebebouwing voornamelijk voorkomend ter hoogte van het doodlopende zijtracé in het verlengde van de huidige Mariastraat. Aangeduid op de Atlas der Buurtwegen (circa 1843) met bijschrift "Chemin n° 10", omschreven als "Chemin et sentier d'exploitation de chemin dit Rousselaerschen aerdeweg au chemin dit Koeystraet longeant la ferme dite den Engel" of "Stokhovenstraet". Het huidige doodlopende zijtracé van de Stokhovestraat in het verlengde van de Mariastraat en de thans verdwenen weg evenwijdig lopend met de Stokhovestraat worden aangeduid met "Chemin n° 14", met name "Sentier du chemin dit Koeystraet à la ferme Joseph Devisch" of "Voetweg naer Jacobus Deconinck" (zie nummer 2). Deze vandaag verdwenen weg, die evenwijdig loopt met de Stokhovestraat, heeft op de Atlas van Vandermaelen (1846-1854) al duidelijk aan belang verloren. Zelfde situatie in de tweede helft van de 19de eeuw zie een kaart van het Militair Cartografisch Instituut van circa 1880. In de 20ste eeuw toename van bebouwing en bouw van de Onze-Lieve-Vrouwkapel op de hoek met de Mariastraat in 1945 (zie nummer 14).

Thans geasfalteerde weg met behouden kronkelend verloop, die wordt doorsneden door de Marsbeek. Het gedeelte van de straat vanaf de Sijslostraat heeft grosso modo een dreefstructuur zie recht tracé op regelmatige afstand afgezoomd door hoge bomen. Hoofdzakelijk behouden agrarische functie. De bebouwing bevindt zich ten zuiden van deze dreefstructuur: hoevebebouwing teruggaand tot de 18de eeuw (zie nummers 2, 10, 14) tot recente woonhuizen. Nummer 9, dieper gelegen 19de-eeuwse boerenarbeiderswoning onder vernieuwd pannen zadeldak met lichte overkraging en met vernieuwd schrijnwerk; ernaast een langwerpige schuur met dubbele dwarse doorrit en tussenin telkens luchtsleuven, afgedekt door een vernieuwd pannen zadeldak. Ter hoogte van nummer 12, een recent volledig herbouwde woning, is naast de oude erftoegang bestaande uit twee wit beschilderde pijlers met bolbekroning, een Winterlinde met eenvoudig boomkapelletje (Mariabeeldje) bewaard. Groen beschilderd houten kastje, afgesloten door een glazen deurtje. Kapelletjesboom met stamomtrek 100 centimeter en een hoogte van 7 meter.