Lange rechte straat tussen Van Eycklei en Consciencestraat in de nabijheid van het Stadspark. Het weggedeelte van aan het voormalige Herentalse fort tot aan de Jacob Jordaensstraat werd circa 1864 door grondeigenaar Moretus geopend en Van Dijcklei genoemd, in 1869 omgevormd tot Van Dijckstraat, en in 1869 verlengd tot aan de 1867 geopende Consciencestraat. In 1936 werd de straat omgedoopt in Antoon Van Dyckstraat naar de gelijknamige schilder (1599-1641) om verwarring te voorkomen met de Van Dijckkaai die toen "Ernest" Van Dijckkaai werd.

Bebouwing van neoclassicistische burgerhuizen uit het derde en vierde kwart van de 19de eeuw, statige hotels uit de vroege jaren 1900, en flatgebouwen uit het vroege interbellum tot de tweede helft van de 20ste eeuw. Tot de schaarse, goed bewaarde restanten van de oudste bebouwing uit de jaren 1860 tot 1880 behoren de gekoppelde nummers 12-14 in Louis-Philippestijl, en de nummers 35, 45 en 47 in neoclassicistische stijl: burgerhuizen van gemiddeld drie bouwlagen en drie traveeën met bepleisterde en beschilderde lijstgevel, gemarkeerd door een centraal balkon met ijzeren borstwering. Van het einde van de 19de eeuw dateren de panden op nummers 54 en 56, die aansluiten bij een reeks meer imposante hotels uit de vroege jaren 1900 (nummers 58 tot 68). Neoclassicistische burgerhuizen Ch. Moreels op nummer 58, met zijrisaliet, erker en driehoekig fronton in 1900 gebouwd door de aannemer Frans Van de Velde, en Edm. Vinck op nummer 62 naar ontwerp van de architect Jaak Alfons Van der Gucht uit 1905. Burgerhuis Mutel met sobere lijstgevel uit Silezische brikken uit 1904 op nummer 60.