De Arendstraat is gelegen in het Antwerpse gedeelte van de wijk Zurenborg, tussen de Grotehondstraat en de Dageraadplaats. De rechte straat maakt deel uit van het rationele stratenplan met rechte straten dat in 1882 werd uitgetekend voor de nieuwe Oostwijk. De naamgeving van de straat sluit aan bij het thema van de sterrenbeelden dat men voor een groot deel van de straten in Zurenborg koos.

De bebouwing in de Arendstraat is exemplarisch voor Zurenborg. Het gaat om eind-19de-eeuwse rijwoningen van twee tot drie traveeën en twee tot drie bouwlagen, met gevels in een fantasierijke neoclassicistische stijl, afgewisseld met woningen in art nouveau, eclecticisme of neo-Vlaamse renaissance.

Pronkstuk van de straat vinden we op de hoek met de Steenbokstraat, waar een opvallend ensemble van een neoclassicistisch hoekpand en twee art-nouveauwoningen werd gerealiseerd naar ontwerp van P. Schroyens, in 1911.

Hoewel het algemene beeld van Zurenborg eclectisch aandoet, is het merendeel van de woningen in een neoclassicistisch stijl opgetrokken. Een groot deel is reeksbouw door investeerders; vaak zien we dezelfde architecten terug die eindeloos variëren met een typeplan. Zo is er bijvoorbeeld Albert Arnou die met de woningen op nummers 29, 42, 45 en 62 in deze straat illustreert hoe hij overal in de wijk met een bescheiden woningtype het straatbeeld zal bepalen. Een investeerder op kleinere schaal is P. De Coninck, met twee kleine reeksen in deze straat, één in neoclassicisme en één in neorenaissance.

Niet van alle woningen doorstonden de details de tand des tijds. Bij een dergelijke gestandaardiseerde aanpak voor bescheiden woningbouw, is het van belang dan men het originele schrijnwerk in ere houdt. Het is de gaafheid die een eenvoudige, maar representatieve woning haar erfgoedwaarde verleent. Bij nummers 25-27, een neoclassicistisch samenstel dat in 1885 werd gebouwd voor rekening van aannemer August De Ridder uit Borgerhout, ging het originele schrijnwerk verloren. Hetzelfde gebeurde bij de woning op nummer 35, gebouwd in 1885 voor juffrouw Theresia Weyerts uit de Gummarusstraat 22, naar ontwerp van bouwmeester J.Fr. Phillipart.

De resultaten van vernielingen van grotere schaal kunnen we waarnemen in de huizenrij ter hoogte van de nummers 60-70, waar de originele bebouwing vernield werd tijdens de Eerste Wereldoorlog.