Korte, schuine verbindingstraat tussen de Brederode- en de Paleisstraat, twee drukke verbindingswegen op het Zuid. De straat maakt deel uit van het eind-19de-eeuwse verkavelingsplan van het Zuid en werd in 1882 geopend. De straatnaam verwijst naar de bestorming van de voormalige Sint-Laureisschans door het Franse leger in 1832. De straat is te situeren tussen de in 1876 gesloopte citadel en deze schans.

Het straatbeeld wordt gedomineerd door de hoge, gecementeerde achtergevels (nrs. 9-11) van de brandweerkazerne, die in 1910-1911 naar ontwerp van A. Van Mechelen en E. Van Averbeke aan de Paleisstraat 122-126 werd gebouwd. De andere panden in de straat zijn eind-19de-eeuwse stadswoningen met eenvoudige, bepleisterde en witgeschilderde lijstgevels. Aan de westelijke, pare zijde van de straat is tussen nrs. 4 en 20 een vrij homogene rij woningen bewaard, waarbij de nrs. 6-10, ontworpen door architect A. Geenen in 1899, het rijkst zijn uitgewerkt en het gaafst zijn bewaard. Nr. 20 heeft eveneens een mooi uitgewerkte gevel, met pilasters op de verdieping, en werd circa 1897 gebouwd naar ontwerp van Jos. Mariën; oorspronkelijk was het dakvenster op de mansarde voorzien van rond fronton en top- en vleugelstukken. De andere woningen in de straat hebben een veel vlakker uitgewerkte gevel; nrs. 14 tot 18 werden als samenstel gebouwd. Het nr. 4 werd circa 1894 gebouwd voor J. Janssens, conciërge in het Museum voor Schone Kunsten. Aan de onpare zijde van de straat kregen nrs. 13-15 een gelijkaardige, vlakke lijstgevel.