Geknikte straat tussen Jacob Jordaensstraat en Lange Leemstraat, ten zuiden van het Stadspark. Geopend in 1879 op grond en Moretus en Van Dael en genoemd naar de schilder Pieter Breughel de Oude (circa 1525-1569).

De Breughelstraat werd vanaf 1880 bebouwd, voornamelijk met neoclassicistische burgerhuizen van een conventioneel type. Deze rijwoningen worden gekenmerkt door een bepleisterde en beschilderde lijstgevel, met een compositie die veelal de klemtoon legt op de middenas, door middel van een balkon of entablement. Tot de beter bewaarde voorbeelden behoren nummer 13 door J.B. Dumont uit 1881, een geheel van oorspronkelijk vijf gekoppelde woningen op nummers 15-19 door meester-metser Jos Broos in opdracht van René Moretus de Theux uit 1889, nummers 20 tot 24, nummers 23 en 25 (latere inrijpoort) door Felix Claes uit 1881 en 1882, nummer 31 door meester-timmerman H. Claes uit 1881, de gekoppelde woningen op nummers 48-50 door aannemer Adrianus Voormeulen uit 1885, en nummers 56 en 60 door aannemer F. Dirks uit 1884.

Enkele rijwoningen onderscheiden zich door een gevelfront uit bak- en natuursteen onder invloed van de neo-Vlaamserenaissance-stijl, zoals nummer 6 door architect Frans Claes in opdracht van de heer Van den Brande uit 1881, nummer 32 uit 1886 en de drie gekoppelde woningen op nummers 34-38 uit 1881 door aannemer Aloïs De Pauw.

Het straatbeeld wordt gedomineerd door de pakhuizen van de Drogueries Herboristeries Cox Frères, waarvan het oudste door Guillaume Van Oenen uit 1896 op nummers 31-33, en het grootste door Jos. Bascourt uit 1899 op nummers 27-29.