De Diamantstraat is een korte, doodlopende zijstraat van de Paleisstraat, bebouwd met een neoclassicistische eenheidsbebouwing van een twintigtal burgerhuizen. De straat werd op 22 april 1884 geopend als "Diamantsteeg" in opdracht van Jacob Karsman (1818-1886), een zeer welgestelde diamantair, die onder meer in de Paleisstraat talrijke bouwgronden bezat. Het ontwerp van de burgerhuizen die Karsman (1818-1886) in de Paleisstraat en in de nieuwe Diamantstraat liet optrekken, vertrouwde hij toe aan de Antwerpse architect L. Hamaide. Bij het overlijden van Karsman in 1886 waren de percelen in de Diamantstraat nog niet allemaal bebouwd. De nieuwe eigenaars van de gronden werkten, op een paar uitzonderingen na, ook samen met Hamaide voor de bouw van hun woning. Hamaide gebruikte een typeplan, waardoor hij in de Diamantstraat een eenheidsbebouwing creëerde van sobere neoclassicistische burgerhuizen van drie traveeën en twee een halve bouwlagen, gekenmerkt door pilasters tussen de vensteropeningen op de tweede bouwlaag en een ijzeren staaf als borstwering van de bovenvensters. De meeste lijstgevels werden vervlakt of verbouwd: bij nummers 10, 18, 22 en nummers 11 tot 15 is de gevelopbouw nog afleesbaar. Nummer 9, een woning die in 1887 werd gebouwd naar ontwerp van Auguste Godderé voor Aerts, sluit helemaal aan bij de eenheidsbebouwing. De kleinere, twee bouwlagen en twee traveeën tellende woning met neoclassicistische lijstgevel op nummer 1, werd samen met de identieke woning om de hoek in de Paleisstraat 131 in 1894 ontworpen door architect Albert Arnou in opdracht van P.J. Massaux.

Gelegen in het Zuidkwartier. Doodlopende straat aan de oostzijde van de Paleisstraat, geopend op 22 april 1884 op gronden van de diamanthandelaar Jacob Karsman.

Verkeersvrij straatje met groepsbebouwing van enkelhuizen uit vierde kwart 19de eeuw, drie bouwlagen met bepleisterde en beschilderde lijstgevels in neoclassicistisch stijl (de nummers 5 en 11-13, 4 en 8, 12-14-16 en 18-20 zijn identiek).