Deze straat is gelegen tussen de Jan Van Rijswijcklaan en de Kruishofstraat. Samen met de Hortensiastraat, de Jasmijnstraat en de vernieuwde Kruishofstraat, werd de Hazelarenstraat omstreeks 1925 aangelegd. Deze straten ten Westen van het Wilrijkseplein kwamen tot stand tijdens de tweede aanlegfase van de Jan Van Rijswijcklaan, het gedeelte extra muros tussen de Brialmontomwalling en de Jan De Voslei. De aanleg kaderde in het urbanisatieplan voor de nieuwe zuidelijke stadswijk buiten de vesten, een ontwerp van stadsingenieur Richard Lemeunier uit 1912. De uitvoering van dit plan kwam pas na de Eerste Wereldoorlog in een stroomversnelling, naar aanleiding van de geplande Wereldtentoonstelling van 1930. Na de naamgeving in 1925 werd het eerste perceel verkocht in 1928.

Vóór 1931 werd slechts de helft van de percelen bebouwd, vooral geconcentreerd aan de noordkant, waarna alle activiteit stilviel vanwege de crisis volgend op de beurscrash. Het tiental burgerhuizen vertegenwoordigt het volledige gamma aan bouwstijlen die in de jaren 1920 gangbaar waren: beaux-arts, cottage, art deco en modernisme. Een interessant ensemble vormen de woning Herman door Raymond Ceurvorst en Alphonse Barrez, de woning De Bruyn door Rob Van der Aa, de woning "t' Scild" door Jef Huygh en de dubbelwoning Nyssens door het bureau Portielje en de Braey. Minder belangrijke panden uit deze periode zijn de meergezinswoning voor Julia Roeyackers op nummer 8 ontworpen door Hendrik Delvaux in 1929, en het burgerhuis voor Joseph Moulckers op nummer 26 ontworpen door Louis De Vooght in 1928. De overige bebouwing, doorsnee appartementsgebouwen van overwegend vier bouwlagen, kwam in de loop van de jaren 1950 tot stand. Hiervan onderscheidt enkel het appartementsgebouw Arendt-de Beukelaer, een ontwerp van Karel Van Riel, zich door een oorspronkelijke architecturale vormgeving en een verzorgde detaillering (nummer 32). Architect Willy Fisher ontwierp in 1955 de appartementsgebouwen op de nummers 15 tot 19, en architect G. Traets in 1956 deze op de nummers 21 tot 27. Enkel de percelen aan de onpare straatzijde beschikken over een voortuintje.