Straat met rechtlijnig tracé tussen de Jozef De Bomstraat en de Anselmostraat. Geopend in 1876, en "Brantstraat" genoemd in 1877. De huidige benaming "Isabella Brantstraat" naar de oudste dochter van stadssecretaris Jan Brant, die in 1609 in het huwelijk trad met de schilder Pieter Paul Rubens, dateert van 1936.

De homogene bebouwing van burgerhuizen, op enkele uitzonderingen na in neoclassicistische stijl, kwam tot stand tussen 1882 en 1912. Opvallend is het aantal speculatieve vastgoedprojecten twee, drie panden of meer panden, die als architecturaal geheel werden ontworpen. Typisch voor het straatbeeld zijn de steeds weerkerende, op dezelfde hoogte aangebrachte bel-etagebalkons en balustrades. De nummers 28 tot 58 vormen een gave, aaneengesloten gevelwand, slechts hier en daar verstoord door een tot garage verbouwd souterrain.

Tot de doorsnee of minder gaaf bewaarde panden, behoren de woning weduwe Spruyt-Prij door architect Louis Hamaide uit 1909 op nummer 10, de woning Willy Baugniet uit 1912 op nummer 14, de woning Edward Vandievort door architect Gustave Fierens uit 1911 op nummer 16, de meergezinswoning Wauters door bouwmeester Alphonse Peeters uit 1911 op nummer 18, de woning Bech uit 1904 op nummer 24, de gekoppelde burgerhuizen op nummers 27-29, en de woning Henri Cassiers uit 1882 op nummer 63, de vroegst verleende bouwvergunning in de straat.

Gelegen tussen Jozef De Bomstraat en Anselmostraat. Geopend in 1876; in 1877 "Brantstraat", sedert 1936 "Isabella Brantstraat" genoemd naar de oudste dochter van stadssecretaris Jan Brant die in 1609 met Pieter Paul Rubens trouwde.

Zeer homogene bebouwing van enkelhuizen te dateren tussen 1885 en 1895, van drie traveeën, gemiddeld drie bouwlagen en zadeldak. Opvallende aaneenschakeling van twee, meestal drie en eenmaal vijf identieke of als één geheel opgetrokken huizen. Overwegend bepleisterde, beschilderde lijstgevels op verhoogde begane grond van arduin met keldervensters of later toegevoegde garage. Neoclassicistische vormgeving, zie bossages, doorgetrokken lijsten en lekdrempels, paneelversiering op penanten en borstweringen, klassieke beëindiging met gelede architraaf, fries en houten kroonlijst op klossen en tandlijst. Rechthoekige vensters in platte band- of geriemde omlijsting, op de bel-etage vermeerderd met sleutel, entablementen, waterlijsten en frontons; hoge rechthoekige en boogvormige deuren. Opvallend en typisch voor het straatbeeld zijn de steeds weerkerende, op dezelfde hoogte aangebrachte bel-etagebalkons en balustrades, op de derde bouwlaag veelal vermeerderd met een eenvoudiger balkon achter ijzeren leuning.