De Jan Van Beerstraat is een straat gelegen op "Zuid", tussen de Troon- en Bolivarplaats. De straat behoort tot het originele verkavelingsplan van het Zuid, dat in 1875 werd opgemaakt. Typerend voor dat plan zijn de rechte straten, die vaak straalsgewijs gebundeld zijn omheen een plein. In 1876 werd de straat Belgenstraat genoemd, in 1888 kreeg de straat de huidige benaming naar de toen net overleden letterkundige Jan Van Beers (1821-1888).

De bebouwing van de straat sluit aan bij wat gangbaar is op het Zuid, met burgerwoningen die tussen 1880 en 1910 werden gebouwd. De afwisseling van neoclassicistische lijstgevels met eclectische of renaissance bakstenen topgevels is eveneens een typische architecturaal kenmerk van het Zuid, maar komt in de Jan Van Beersstraat heel sterk tot uiting.

De pare zijde van de straat bestaat vooral uit vrij vlakke neoclassicistische gevelrijen, deels opgetrokken in eenheidsbebouwing. Aan onpare zijde komen vrij veel bakstenen gevels voor, met een concentratie van neo-Vlaamse renaissance woningen van nummer 25 tot nummer 43. Dat deze kleurige bakstenen gevels niet altijd geapprecieerd werden, bewijst de witschildering van de gevels van nummers 25 en 27. Nummer 27 is een ontwerp van L. Moerenhoudt van 1903 voor A. Engels. N Een neoclassicistisch voorbeeld is de stadswoning op nummer 5 gebouwd volgens een plan van Ch. De Doncker voor Horse rond 1899. Nummer 6 is een burgerhuis dat in 1900 ontworpen werd door Jules Dries voor Frans Dussen. Een voorbeeld van een neoclassicistisch ensemble vinden we op nummers 32 tot 38, gebouwd voor M. Van Reeth circa 1897, maar ondertussen sterk vervlakt en aangepast.