Straat met rechtlijnig tracé tussen de Sanderusstraat en de Constance Teichmannplaats/Teichmannstraat, geopend in 1876 en De Bomstraat genoemd naar Jozef De Bom (1825-1876), mede-eigenaar van de gronden; sinds 1961 Jozef De Bomstraat.

De bebouwing ging van start in 1879 en kende een eerste piek tijdens de jaren 1880, met burgerhuizen van twee tot drie bouwlagen overwegend in conventionele neoclassicistische stijl. De diamantair Henri Jacques Krijn-Huybrechts, die aan de onpare zijde een ensemble van dertien burgerhuizen (huidige nummers 21 tot 39) en een stoomdiamantslijperij liet optrekken, nam in deze periode een belangrijk aandeel van de bouwprojecten voor zijn rekening. Begin jaren 1900 volgde een tweede bouwcampagne, die naar type en stijl aansloot bij de eerste bebouwingsfase, aangevuld met enkele eclectische panden. Uit deze periode dateert ook de neogotische Katholieke Vlaamse Hogeschool voor Vrouwen door Jules Coomans.

Door tal van verbouwingen, verschraling van een groot aantal gevelopstanden en nieuwbouwcomplexen, ging de homogeniteit van het straatbeeld verloren. Tot de vermeldenswaardige doorsnee panden behoren de woning door aannemer Julien Bracke uit 1898 op nummer 12, de woning Somers door architect Aloïs Scheepers uit 1879 op nummer 34, de woning op nummer 40, de woning Raphaël Gys uit 1906 op nummer 56, en de woning De Bon uit 1881 op nummer 69.