Korte rechte straat gelegen tussen de Jan Van Rijswijcklaan en de kruising van de Markgravelei en de Karel Oomsstraat, in het verlengde van de Lange Lozanastraat. De benaming Korte Lozanastraat dateert van 1869; tot 1856 heette ze "Ketelstraatje". De veldnaam "Lo(e)sane" komt reeds voor in de 14de eeuw. Het noordelijke deel van de huidige Lange Lozanastraat, de oude weg naar het galgenveld, werd in 1698 vermeld als "Lossane".

Het huidige uitzicht van de Korte Lozanastraat kwam tot stand na de aanleg van de Jan Van Rijswijcklaan in 1909, en het doortrekken van deze nieuwe invalsweg tot het Koning Albertpark in 1927. Beide straatzijden werden vanaf 1922 opnieuw bebouwd, overwegend met burgerhuizen in beaux-arts- of art-decostijl. De noordelijke straatwand wordt in het midden over een tiental percelen onderbroken door de afsluiting van het vroegere domein Fester, vandaag de Kunsthumaniora Campus Antwerpen. De laatste resten van de 19de-eeuwse bebouwing in de zuidelijke straatwand verdwenen in 1989 voor een nieuwbouwcomplex.

Tot de meest opvallende architectuur uit de jaren 1920 behoren de woningen Lehmann en Van Hulle door architect Paul Smekens, en het appartementsgebouw dat voor eigen rekening werd opgetrokken door architect Alfred Portielje, één van de vroegste van zijn soort in Antwerpen. Het architectenbureau Cols en De Roeck realiseerde begin jaren 1930 een modernistisch ensemble van zes rijwoningen. Uit dezelfde periode, maar minder interessant, is het kleine appartementsgebouw op nummer 43, een ontwerp door architect Jan Alfons Pots uit 1933 in opdracht van J. Ceulemans. Van de gesloopte panden dient de Grande Garage Van Rijswijck te worden vermeld, een complex in beaux-artsstijl gebouwd in opdracht van Edmond Marckx, naar een ontwerp door architect Jos. Bascourt uit 1923 (voorheen nummer 8).

Tussen Jan Van Rijswijcklaan en Markgravelei. Deze straat, die in het verlengde ligt van de Lange Lozanastraat, kreeg in 1869 de hiermee overeenstemmende naam; tot 1856 heette ze "Ketelstraatje".