Tussen Dambruggestraat en Lange Beeldekensstraat. In de "Atlas der Antwerpsche stadsbuitenijen" van 1698 komt deze straat reeds naamloos voor. In de Atlas anno 1812 van J. Dercyk staat "chemin d'offrande" en in een stratenlijst van circa 1833 "Offerandestraat". In 1846 werd deze naam gewettigd. Hij zou afgeleid zijn van het huis zogenaamd "De Offerande" gelegen op de westhoek van Carnot- en Dambruggestraat. Winkelwandelstraat met rijhuizen van twee tot drie traveeën en twee tot drie bouwlagen, opklimmend tot circa 1850. De 19de-eeuwse (tweede helft) woningen met vlakke bepleisterde en beschilderde lijstgevel met neoclassicistische stijlkenmerken zoals lijst- en paneelwerk, bijvoorbeeld voor de nummers 9-15, rechthoekige vensters in geriemde omlijsting met bladwerksleutel, bijvoorbeeld voor de nummers 38-40, klassieke gevelafsluiting met houten kroonlijst op klossen en consoles, bijvoorbeeld voor de nummers 9-15, 38-40. De nummers 63 tot 69 met Louis Philippe-inslag, zie spiegelboogvensters in geriemde omlijsting met stucwerksleutel, fries opgewerkt met mezzaninovenstertjes alternerend met sterk geornamenteerde consoles. Aangepaste winkelpuien. Nummer 94 en 98 (ertussen): doorgang naar elf achterhuizen gegroepeerd rondom rechthoekige, met hekwerk afgesloten tuintje. Enkelhuisjes van twee traveeën en twee bouwlagen onder pseudo-mansardedak (bitumen), uit laatste kwart 19de eeuw, volgens repeterend schema. Bakstenen lijstgevels op hoge beschilderde plint. Segmentbogige muuropeningen van verschillende hoogten, op de begane grond geaccentueerd door een doorlopende bakstenen lijst; deuren met dagkanten van beschilderde arduin, de vensters met dito onderdorpel en aanzetstenen. Gevelafsluiting met kleurige tegelfries. Nabij de Lange Beeldekensstraat, monumentje ter ere van Lode Craeybeckx met bronzen bas-reliëf door A. De Martelaere, ingewijd op 14 november 1981 ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van het winkelwandelcentrum aan Offerande- en Dambruggestraat.