Tussen Kerk- en Lange Van Bloerstraat; in 1888 smaen met Lovelingstraat geopend bij de bouw van de Sint-Willibrorduskerk. Naamgeving in verband met pastorie van de nieuwe parochie. Straatbeeld gedomineerd door Sint-Willibrorduskerk ten westen. Vrij homogene bebouwing met neoclassicistische enkelhuizen uit het vierde kwart van de 19de eeuw, (vele bouwaanvragen in periode 1890-99). Bepleisterde en beschilderde lijstgevels verrijkt met stucwerk, enkele centrale balkons en overwegend rechthoekige muuropeningen. Enkele recentere panden. Gebogen oostelijke gevelwand met neotraditionele pastorie (nummer 37).