Tussen Carnot- en Mercatorstraat, geopend in 1845 als provinciale weg (zie benaming) tussen Berchem (Mechelse Steenweg) en Borgerhout (Ommeganckstraat); in 1863 verlengd met noordelijk deel tussen Ommeganck- en Carnotstraat.

In 1874 huidige straat zogenaamde Provinciestraat-Noord, in tegenstelling tot Provinciestraat-Zuid, de huidige Lamorinièrestraat. Lange, kronkelende straat waarvan de oudste bebouwing opklimt tot het derde kwart van de 19de eeuw, zie vele bouwaanvragen en kadasterplan van A. Scheepers (1886).

Thans heterogene bebouwing met woon- en winkelhuizen uit de 19de eeuw (tweede helft) en de 20ste eeuw. Geheel van typische neoclassicistische bepleisterde en beschilderde lijstgevels met markante balkons en neo-Lodewijk XVI-decor, art-nouveau-geïnspireerde kleurige baksteengevels uit het eerste kwart van de 20ste eeuw, enkele neotraditionele panden en banale bakstenen of gecementeerde lijstgevels uit de 20ste eeuw. Aan de westzijde neogotische Sint-Dominicuskerk.