De Terliststraat is gelegen in het hart van de Antwerpse diamantwijk, en verbindt de Lange Kievit- met de Jacob Jacobsstraat. De straat maakt deel uit van het dambordvormige stratenpatroon dat men voor deze wijk voor ogen had. De naam die in 1866 aan de nieuwe straat gegeven werd, verwijst naar het 14de-eeuwse landgoed Hof Ter List dat hier gelegen was, en in 1583 omwille van strategische redenen verwoest werd. Op de uitgestrekte gronden van het landgoed werden later onder meer de Herentalse Vaart (circa 1490), het Herentalse fort (Stadspark) en de spoorweg (1836) aangelegd.

Het straatbeeld van de Terliststraat is zeer heterogeen en in grote mate verstoord door 20ste-eeuwse nieuwbouw en verbouwingen. De originele bebouwing bestond overwegend uit neoclassicistische, bepleisterde en beschilderde lijstgevels met rechthoekige muuropeningen. De meeste dateren uit het derde kwart van de 19de eeuw en werden opgetrokken volgens de gestandaardiseerde verhoudingen en decoratie van die periode. De meeste van deze panden zijn door aanpassingen in het schrijnwerk, het parement, de begane grond, niet meer gaaf bewaard. Voorbeelden zijn de bijna identieke nummers 8-10, gebouwd rond 1872 voor A. Joris en J.B. Dewit, tot dan toe samen in de Grote Pieter Potstraat 61 wonende. Nummer 14 maakte eveneens deel uit van een als samenstel gebouwd duo van twee identieke burgerhuizen, opgetrokken rond 1870 voor Craen; het ontwerp werd getekend door P.J. Jacobs. Een derde samenstel vinden we op nummers 42-44, een ontwerp uit 1869 door bouwmeester Jos Bellens voor J.F. Van der Stucken uit de Van Leriusstraat 15. Dergelijke kleinschalige reeksbouw van twee of drie woningen is kenmerkend voor de 19de-eeuwse wijken van Antwerpen, die grotendeels door kleine investeerders werden volgebouwd met woningen die werden verhuurd of meteen doorverkocht. Een aantal losse gestandaardiseerde neoclassicistische burgerhuizen vinden we nog op nummers 22, 40 en 41.

Behalve de burgerhuizen, standaard bestaande uit drie traveeën en drie bouwlagen, werden er ook kleinere woningen bedoeld voor arbeiders gebouwd. Nummer 19, twee traveeën en twee bouwlagen tellende, maakte deel uit van een reeks van vier arbeiderswoningen gebouwd voor J. Donkers. De mansarde en de cementering zijn latere toevoegingen. Op nummers 45-51 een rij arbeiderswoningen, gebouwd rond 1868 voor G. Wauters, wonende in de buurt in de Lange Kievitstraat 40; nummer 51 bewaarde het originele houtwerk.

De ligging in de drukke diamantwijk zorgde voor een bijzonder type bebouwing, dat echter niet meteen zichtbaar is vanop de straat. Zowel achter nummer 11 als achter nummer 41 werden diamantzagerijen of –slijperijen gebouwd respectievelijk in 1910 en 1911; de slijperij achter 41 werd getekend door F. Matthijssens voor Zeldenrust. De aanwezigheid van deze panden werd niet gecontroleerd.