Dorpscentrum van Wieze, excentrisch gelegen ten overstaan van het grondgebied van Wieze, namelijk in het westen bij de Dendervallei aan de grens met Herdersem. De dorpskern ontwikkelde zich op een plaats waar een van in de vroege middeleeuwen bestaande verbindingsweg langs kwam namelijk de weg Moorsel-Mespelare. Het huidige Wiezeplein omvat het vroegere Dorp met centraal ingeplante parochiekerk voorheen met omringend ovaal ommuurd kerkhof, afgeschaft in 1865; gelegen ten noordwesten van de jongere heerweg Aalst-Dendermonde via Herdersem en Denderbelle, hiermee verbonden door een brede straat of smaller deel van het dorpsplein ten zuiden van de dorpskerk. Enkele huizen van de Nieuwstraat en Schroverstraat werden bij de recentste straatnaamwijziging eveneens bij Wiezeplein opgenomen. Bij de heraanleg van het plein in 1999-2000 is de vorm van het vroegere kerkhof met anders getinte kasseistenen aangegeven. Voorheen in het noordoosten door een dubbele dreef verbonden met het kasteel van Wieze (zie Nieuwstraat nummers 18-20). De bebouwing aan de vroegere Dorpsplaats, het rechthoekige plein ten zuiden naast de kerk, heeft zijn origineel voorkomen vrij goed bewaard. Beide lange pleinwanden (west en oostzijde) worden nog altijd gedomineerd door oude lage dorpshuizen die voornamelijk op vroegere herbergen teruggaan. De voorgevel van het gasthof en spijshuis genaamd “Brouwershof” (Wiezeplein nummer 14), vormt een stijlbreuk met de aanpalende dorpshuizen. In 1938 verkreeg de voorgevel zijn huidig uitzicht toen brouwer en burgemeester (1933-1951) Raymond Van Roy in 1938 de voorzijde van het daar bestaande 19de-eeuwse burgerhuis liet verbouwen. De overkragende bovenverdieping in vakwerkbouw met breed houten balkon onder houten puntgeveltop werd geïnspireerd op de traditionele Beierse huizen. Ook het ontstaan van de Wieze Oktoberfeesten (zie Kapittelstraat 31Z) kwam voort uit de grote belangstelling van de familie Van Roy voor Beierse tradities.
De “Oude eik” is ingeplant in de oostelijke hoek van het Wiezeplein, vlak naast het café zogenaamd “Den Dikken Eik” en van waaruit vanouds een kerkwegel vertrok naar de molen en Molenkapel. Het is een zomereik met een stamomtrek van 3,70 meter (1991) en een kruinbreedte van 23 meter. De boom vormt een beeldbepalend element in het dorpsgezicht.
Vlaams ministerie van Ruimtelijke Ordening, Woonbeleid en Onroerend Erfgoed, Agentschap Ruimtelijke Ordening Vlaanderen, Afdeling Oost-Vlaanderen, Onroerend erfgoed, archief.
CAMI G. e.a. 2006: Wieze Oktoberfeesten 1956-1986, Wieze, 5-19.
S.N. 1978: Merkwaardige bomen van België, Brussel, 198-199.
Bron: BOGAERT C., DUCHÊNE H., LANCLUS K. & VERBEECK M. 2006: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Oost-Vlaanderen, Gemeenten: Berlare, Buggenhout, Lebbeke, Waasmunster, Hamme en Zele, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 20n, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Bogaert, Chris; Verbeeck, Mieke Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)