Licht gebogen geasfalteerde straat beginnend bij de Bruggestraat en eindigend bij de Beverhoutsveldstraat. Lang schaars bebouwde straat gebleven. Op de kaart van Ferraris (1770-1778) weergegeven als een straat afgezoomd met bomen en aanwezigheid van de zogenaamde "platse molen". Tot op heden nog aanwezig in het straatbeeld, doch horend bij woningen aan de Bruggestraat (zie Bruggestraat nummer 97). Op het einde van de straat ter hoogte van de Groenstraatbeek aanwezigheid van een brugje. Ook in de Atlas der Buurtwegen (circa 1844) staat een schaars bebouwde straat weergegeven. Enkel bebouwing aan de noordzijde van de straat.

Het huidige straatbeeld is fasegewijs tot stand gekomen. De oudste bebouwing staat reeds weergegeven op het primitief kadasterplan van circa 1830 maar is wellicht circa 1800 tot stand gekomen. Tot op heden worden onbebouwde percelen bebouwd en bestaande oudere woningen van circa 1920-1930 verbouwd zie nummer 15 en nummer 38 met aangepaste muuropeningen. Tussen 1929 en 1945 werden hier verschillende arbeiderswoningen gebouwd door de Maatschappij Vrijhuis-Blijhuis. Doel was goedkope maar comfortabele woningen te bouwen die arbeiders tegen een haalbare prijs konden afbetalen. De huizen werden genoemd naar de bezieler en stichter van de maatschappij Jozef De Lille, namelijk "De Lille-huizen".

De oorspronkelijke nijverheidsfunctie is nog schaars aanwezig in het straatbeeld zie nummer 36 met imposante fabrieksschoorsteen die werd gebouwd voor de verwarmingsinstallatie van de serres die aan de voet waren gelegen.