Geasfalteerde straat lopend van de zogenaamd "Leopoldsbrug" over het kanaal tot de Miseriebocht via een gebogen straattracé. Van oudsher is dit de belangrijkste straat in het dorp (zie vroegere benamingen). De benaming "Lattenklieverstraat" dateert van de gemeentefusies van 1977 en verwijst naar de hier aanwezige kleine huisjes die meestal bewoond werden door lattenklievers. In 1886 was er in Beernem reeds een houtzagerij opgericht door de gebroeders Lemahieu. Na het huwelijk van de broers werd het bedrijf in 1888 gesplitst en werd te Sint-Joris een tweede fabriek voor houtzagerij en lattenklieverij opgericht (op de kanaaloever ter hoogte van huidige nummer 1 tot en met nummer 8). Het lattenklieven werd hoofdzakelijk uitbesteed aan thuiswerkende lattenklievers, een activiteit die de gemeente Sint-Joris haar bijnaam gaf. Vóór 1978 werd de straat "Dorpstraat" genoemd. In de Atlas der Buurtwegen van 1844 wordt deze naam voor het eerst gebruikt. Daarvoor werd de straat "Groote Herbaene van Ghendt op Brugge" genoemd.

De straat staat reeds weergegeven op de kaart van Ferraris (1770-1778) als een met bomen afgezoomde weg met een quasi identiek tracé en met bebouwing geconcentreerd van het kanaal tot aan het kruispunt met de Maria-Aaltersteenweg. Ook op de pre-kadastrale kaart van 1813 en de Atlas der Buurtwegen van 1844 is hoofdzakelijk dit gedeelte ingenomen door de bebouwing. Volgens een prentkaart van 1908, een straat met een vrij homogeen karakter gevormd door een eenheidsbebouwing van lage woningen, meestal bewoond door lattenklievers. Ook aanwezigheid van een kantwerkschool, jongensschool en het café "Gemeentehuis" zie Lattenklieverstraat nummer 18. Ter hoogte van de vroegere pastorie (Lattenklieverstraat nummer 46) werd in 1972 een nieuw gemeentehuis gebouwd. De vroegere pastorie was ingeplant op een ommuurd perceel.

Vrij heterogeen straatbeeld, fasegewijs tot stand gekomen. De oudste bebouwing gaat vermoedelijk terug tot de 18de eeuw en is vooral te situeren in het dorpscentrum. Vanouds ook aanwezigheid van de zogenaamde "Kooldreef" die voor de verbinding zorgt tussen het zogenaamd "Pelderijn" en het kasteel "De Lanier" (zie Maria-Aaltersteenweg nummer 34). Volgens het kadaster meer bouwactiviteiten vanaf de tweede helft van de 19de eeuw. Bebouwing met grote schaalverschillen. Gaande van vrijstaande woningen van vijf traveeën en twee bouwlagen tot lage woningen al dan niet opgenomen in een eenheidsbebouwing. Meer naar het einde van de straat vrijstaande woningen. Vrij sobere architectuur. Breedhuizen van verankerde baksteen, al dan niet bepleisterd, soms met verschillend baksteengebruik of opgesmukt met sierankers. In de jaren 1930 worden aan het kanaal een aantal nieuwe woningen opgetrokken, de ene met meer uitgesproken stijlkenmerken dan de andere. Nummers 6-8 met enkele bescheiden interbellumkenmerken. Tegen aan de Sint-Jorisstraat aanwezigheid van een nieuwe verkaveling vermoedelijk vanaf de jaren 1960 – 1970 tot stand gekomen. Tot op heden bouwactiviteiten. In 2006 werd een nieuwbouwcomplex met verschillende eengezinswoningen en appartementen gebouwd.