Brede rechte betonbaan die vanaf het rond punt met de Rijksweg naar het noorden toe loopt, en verderloopt op grondgebied Oostrozebeke. Vormt eertijds één geheel met de Ridder de Ghellinckstraat en de Vaartstraat. Het volledige tracé wordt reeds in het midden van de 17de eeuw "de langhe ofte Breestraete" (1642) en "de Bree strate eertijs ghempt de Langhe strate" (1645) genoemd. De Atlas der Buurtwegen (1843) vermeldt nog steeds de "Breestraet" met omschrijving: "chemin d'Oostroosebeke à Oyghem". In 1956 wordt de naamgeving beperkt tot het huidige tracé.

Straat met landelijk-industrieel karakter, door verspreide hoevebebouwing en aanwezigheid van industrieel complex Unilin aan de oostzijde van de straat.
In 1642 wordt ten oosten van de straat bebouwing aangeduid ter hoogte van nummers 8-10, twee woonhuizen en schuur met omringende boomgaard (thans vernieuwde éénlaagswoningen). Ten westen van de weg wordt een woonhuis weergegeven ter hoogte van hoeve nummer 1. Tijdens de 19de eeuw zijn hoeves nummer 1 en 1A eigendom van dezelfde grondbezitter, Jean Baptiste Bethune - van Outryve d'Ydewalle uit Gent. Nummer 1, hoeve met gerenoveerd boerenhuis en nieuwe nutsgebouwen (hangars en loodsen). Bewaard maar ruïneus bakhuisje uit 1868, onder zadeldak in Vlaamse pannen, ovenhuisje onder lagere nok. Nummer 1A, voormalige "hofstede Seynhaeve" met nieuw woonhuis en oudere verbouwde landgebouwen, onder meer een voormalig woonhuis met stal, dat in 1940 volledig tot stal wordt omgebouwd, zie plan van architect André Carette uit Kortrijk. Witgekalkt volume met gepekte plint en later ingebrachte stalvensters; vooruitspringende bakstenen deuromlijsting waarin verlaagde deuropening; gedichte en gewijzigde vensteropeningen. Aan de noordzijde zitten bewaarde smalle venstertjes onder houten lateien. Interieur voormalig woonhuis met bewaarde schouwmantel en haardbalk, stal met troggewelfjes. Landgebouw stal-schuur uit 1883. Afgesloten van de weg door oude haagbeukhaag.
In het eerste kwart van de 18de eeuw is ook ter hoogte van huidig nummer 5 bebouwing verschenen, zie kaarten van het 11de en 12de kanton, "Lembeekwijck" en "Warandewijck", van het landboek van Wielsbeke (1720). In abnormale verhoudingen weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778).
Tegen het midden van de 19de eeuw komt meer bebouwing voor in het noordelijke deel van de straat dan thans het geval, onder meer nummer 14, 19de-eeuwse witgekalkte eenlaagswoning van drie traveeën onder zadeldak.
Gedurende de 20ste eeuw worden nog enkele woonhuizen opgericht, onder meer nummer 6, interbellum éénlaagswoning onder mansardedak; nummer 4A, burgerhuis uit de jaren 1950.

Gebouwen met industriële functie, onder meer nummer 4, op hoek met Papestraat, grote bakstenen hangars uit het midden van de 20ste eeuw, onder meer met getrapte gevel en kapelnis. Restant van vlasindustrie, thans depot van kraanbedrijf Sarens. Het gebied ten oosten van de weg wordt sinds het derde kwart van de 20ste eeuw grotendeels ingenomen door spaanderplatenfabriek Bospan, thans een Unilinafdeling.