Korte doodlopende straat die vanaf de Heirweg in het verlengde van de Waterstraat naar het noordwesten leidt en eindigt op het bedrijf B.I.G. Floorcoverings (Beaulieu). Voorheen liep de weg langsheen het "Hof Ter Lembeek" door in de richting van Oostrozebeke. Vóór de aanleg van de Rijksweg was de Driesstraat een onderdeel van het tracé dat Wielsbeke met Oostrozebeke verbond: de "Groote Oostroosebekestraet", zie Atlas der Buurtwegen (1843). Deze straat wordt daarvoor vermeld als "de strate vanden Cocqueldries naer de Breestrate" (landboek, 1720) of "prochie wegh van Wielsbeke naer de prochie Roosebeke" (1765) en had een kronkelend verloop.
Zogenaamd naar herberg en wijk "Kokeldriesch" of "Coekeldriesch". De "Herberghe den Cockeldries" wordt reeds vermeld in Wielsbeekse parochierekeningen van 1685. Uit het toponiem valt af te leiden dat de Kokeldries is ontstaan als driesgehucht: geconcentreerde bewoning rond een plein dat voor gemeenschappelijk gebruik bestemd was. De Flou verwijst in zijn toponymisch woordenboek naar een verleden als heerlijkheid. Vermeld op kaart van de kasselrij Kortrijk in Sanderus (1641) als "Coekeldriesch".

Op de hoek van de Driesstraat met de Heirweg lag eertijds herberg "Den Hert", recentelijk afgebroken (zie Heirweg). Een kleine wegel ten westen van het kruispunt vormt een doorsteek naar de Heirweg, op de Atlas der Buurtwegen (1843) "Haeg weg" genoemd.

Straat met voornamelijk woonfunctie en industrieel karakter door aanwezigheid van het textielbedrijf B.I.G. Floorcoverings. Op de kaart van het 11de kanton "Lembeekwijck" van het landboek van Wielsbeke (1720) worden een drietal huizen weergegeven aan noordzijde van de straat, nabij het kruispunt met de Heirweg. De Ferrariskaart (1770-1778) toont dichte bebouwing rondom het kruispunt Driesstraat - Heirweg. Circa 1830 (zie primitief kadasterplan) was het gedeelte van de weg dat zich ten zuiden van het "Hof ter Lembeek" bevond, volgebouwd met kleine landarbeiderswoningen, samenstellen van twee tot vier woningen, langsheen of haaks op de weg georiënteerd. Restanten daarvan zijn terug te vinden in Heirweg nummers 13-15 (zie aldaar) en Driesstraat nummers 10-12: éénlagig samenstel van twee woningen, opgetrokken voor 1830, aangepast tijdens het eerste kwart van de 20ste eeuw door toevoeging van gevelcementering met schijnvoeg, met vergrote rechthoekige muuropeningen voorzien van nieuw schrijnwerk. De overige 19de-eeuwse bebouwing is vervangen door enkelhuizen, opgetrokken langsheen de weg tijdens het tweede en derde kwart van de 20ste eeuw. Restanten van vlasindustrie zijn terug te vinden in de bakstenen vlasschuur met getrapte voorgevel en rondbogig kapelnisje, gelegen naast nummer 2A.

• DE FLOU K., Woordenboek der toponymie van westelijk Vlaanderen, Vlaamsch Artesië, het land van den Hoek, de graafschappen Guines en Boulogne, en een gedeelte van het graafschap Ponthieu, Deel VIII, Brugge, 1928, kolommen 123-124.
• DELANGE M., Wielsbeke, in HOLLEVOET F., Als straten gaan praten..., Tielt, 2005, p. 269.