West-noordoost georiënteerde weg die vanaf het kruispunt met de Grote en de Kleine Molstenstraat tot aan de Rijksweg loopt. Het gedeelte tussen de N382 en de Rijksweg staat ingeschreven als gewestweg.

De weg staat in het verleden, samen met het aansluitend gedeelte ten oosten, bekend als "de Bree Strate" (renteboek van Ingelmunstre Vijfve, 1642), "De Brede Strate" en "De Breestraete" (landboek van Wielsbeke, 1720), "Breestrate" (kaarten uit het register van de grote tiend van de Sint-Maartensabdij te Doornik, 1756) of "Breestraet" (Atlas der Buurtwegen, 1843). Deze naam bleef behouden voor de aansluitende straat over de huidige Rijksweg die vroeger deel uit uitmaakte van het tracé. Op de Popp-kaart (circa1850) samen met de Vaartstraat "Chemin d'Oyghem à Oostrosebeke" genoemd. Huidige straatnaam in 1956 gegeven uit erkentelijkheid ten aanzien van ridder de Ghellinck d'Elseghem. De familie de Ghellinck is al sinds de 17de eeuw verbonden met Waregem en bezat vele eigendommen te Wielsbeke, onder meer in de omgeving van de Grote en Kleine Molstenstraat en de Onze-Lieve-Vrouwekapel.

Op de hoek met de Grote Molstenstraat bevond zich eertijds de herberg "De Sleerin", reeds vermeld in een renteboek van de heerlijkheden Vijve en Ingelmunster (1642) en op het landboek van Wielsbeke (1720).

De straat kende reeds een vrij hoge graad van bebouwing in het tweede kwart van de 18de eeuw, zie schematische weergave van bebouwing in het landboek van Wielsbeke (1720), onder meer nummer 2, volgens kadaster volledig gereconstrueerd in 1888 door vlaskoopman Constant Soetaert. Ruïneus verlaten woonhuis van één bouwlaag onder zadeldak in mechanische pannen, gecementeerde straatgevel, rechthoekige muuropeningen, rondboogvormige gevelnis in zwarte bakstenen, radvenster in de oostelijke zijgevel. Nummer 47, de "Gavershoeve" bestaande uit een nieuw woonhuis met ouder stalvolume gekenmerkt door getoogde muuropeningen en een mijtervormige kapelnis.

In de jaren 1930 worden bestaande woningen verbouwd en nieuwe opgericht. Nummers 19-23 in 1930-1932 gebouwd door leden van de familie Debommarez. Het bestaande woonhuis op perceel van nummer 19 werd omgevormd tot landgebouw. Verankerde roodbruine bakstenen lijstgevels van één (nummer 19) of anderhalve bouwlaag (nummers 21-23) en twee (nummers 19 en 21) of drie (nummer 23) traveeën onder dak in mechanische pannen. Nummer 19 heeft een mansarde-, nummers 21-23 een zadeldak. Alternerend gebruik van parementsteen (nummer 19) of rode (nummers 21-23) en gele baksteen voor de strekken boven de getoogde muuropeningen. Nummer 19 ook gekenmerkt door gele banden en tandlijst. Gecementeerde plint, bij nummers 21-23 voorzien van voegwerkimitatie. Grotendeels vernieuwd schrijnwerk. Kapelnis bij nummer 23. Nummer 20: enkelhuis van twee traveeën en anderhalve bouwlaag onder zadeldak in mechanische pannen. Roodbakstenen lijstgevel voorzien van rechthoekige muuropeningen onder lateien in similisteen. Licht vooruitspringende deurtravee. Gedeeltelijk bewaard schrijnwerk. Gecementeerde plint. Loods bij nummers 39-41, bruine baksteenbouw onder trapgevel (nok haaks op de straat). Rechte muuropeningen onder betonlateien, gevelkapel. Twee vrijwel identieke elektriciteitscabines, tussen nummers 1 en 3 en op de hoek met erfoprit nummer47: roodbruine baksteenbouw onder naar achter afhellend lessenaarsdak in eternietleien. Gecementeerde geblokte deuromlijsting binnen spaarveld, bovenaan gemarkeerd door boogfries op natuurstenen kraagstenen. Gele banden in de top. Achtergevel met oculus. Gecementeerde plint.
Aanvullende bebouwing uit het derde kwart van 20ste eeuw. Industriële activiteit, onder meer nv Galle Vlashandel en Gafaco nv.