De straat maakt deel uit van een groene residentiële verkaveling, ingeplant op het voormalige kasteeldomein "IJzerenkasteel" of "Torentjeskasteel". Het kasteel werd opgetrokken door de heer Wauters, volgens jaarankers in 1864, en in 1905 door de toenmalige eigenaar Samuel omgeven door een circa 15 ha groot park met vijver. Op de plaats van het historische "Hof ten Gaesborre" (zie Ferrariskaart, 1771-1775) liet hij een villa voor de hoofdhovenier bouwen. Het domein werd gedeeltelijk verkaveld vanaf circa 1933 (mutatieschets 1933/3) en volledig na de Tweede Wereldoorlog toen het kasteel en de bijgebouwen tijdens bombardementen werden vernield. De bestaande lanen van platanen, berken en rode beuken werden behouden; de vijver niet ver van de Maalbeek werd opgenomen in een parkgebied dat als bufferzone fungeert voor het aangrenzende natuurreservaat "Beverbos".

De Berkenlaan is voornamelijk bebouwd met per twee gekoppelde eengezinswoningen voorafgegaan door ommuurde of omhaagde voortuintjes, opgetrokken in de jaren 1930. Burgerhuizen met speels volumespel van twee traveeën, één à twee bouwlagen boven half ondergrondse garages, het geheel onder mansardedaken van mechanische pannen. Kleurrijke uitwerking van de gevels door afwisselend gebruik van bakstenen, bepleisterde en beschilderde muurpartijen. Rechthoekige muuropeningen en zij-ingangen. De meest markante voorbeelden zijn nummers 14-16 met oorspronkelijk houten schrijnwerk, beiden van 1934 en nummer 18-20 met vernieuwd schrijnwerk, respectievelijk van 1935 en 1937; nummer 20 met hedendaagse uitbouw aan de achterzijde.