Lange weg vanaf de Veldstraat ten oosten met licht gebogen en westwaarts verloop tot op het grondgebied van Emelgem (Izegem), alwaar verder lopende als Meulebeeksestraat richting Roeselare. Ter hoogte van de weg splitsen de Devebeek en de zijarm zogenaamd de Oude Devebeek, waarvan het water in de vroege middeleeuwen een primitieve watermolen aandrijft die zijn naam aan de gemeente verleend heeft.

Op een kaart bij het landboek van 1654-1656 wordt de "Rousselaerestraete" weergegeven met meer gebogen tracé; zelfde benaming voor het oostelijke deel van de Veldstraat vanaf de splitsing. Ten noordwesten van de straat bevinden zich naast het "Galgeveld", een driehoekig stukje grond, "Den Buschvijvere", "Den Meyboomvijvere", "Den Platten Vijvere" en het bosgebied "Het Leen". Tevens is aan de noordwestzijde van de straat het "Ardoyeveldt" gelegen, een veld- of wastinegebied met heide, kreupelhout of moeras dat tot in de tweede helft van de 18de eeuw buiten het eigenlijke landbouwareaal gelegen is en begrensd wordt door oude loofbossen, onder meer het bosgebied gelinkt aan de baronie van Ingelmunster (zie Bosweg). Als onbewoond 'eiland' is dit veldgebied geruime tijd ingeschakeld voor beweiding van het vee van omwonenden en later productief bebost, vaak met naaldhout, de zogenaamd "Veldbossen".

De Ferrariskaart (1770-1778) geeft de landelijke weg weer met verspreide hoevebebouwing en oostelijk deel vanaf de Bruggesteenweg omzoomd door bomen.

Op de zuidoostelijke hoek met de Bruggesteenweg bevindt zich eertijds de herberg "Het Lestghen" of "Het Leestje". Andere gekende herbergen die langs de straat gelegen zijn, zijn onder meer "Het Donderscherm", ook gekend als "Paratonnerre", en "De Kabien", respectievelijk daterend uit de 19de en het begin van de 20ste eeuw.

Op de Atlas der Buurtwegen (1846) ook omschreven als "weg uyt dengenen genaemd Ardoye straet aen de grond scheydingen der gemeenten Emelghem, Ingelmunster en Meulebeke", met de "Veldbossen" gelegen aan de noordwestzijde en licht toegenomen hoevebebouwing. Landelijke weg met restant van oud tracé aan zowel noord- als zuidzijde in het centrale deel. Verspreide voornamelijk 20ste-eeuwse hoeves met losstaande bestanddelen, veelal voorzien van een recent woonhuis of recente bijgebouwen; nummer 1 met interbellumwoonhuis; nummer 6, gerenoveerd; nummer 8, achteringelegen met bakstenen dwarsschuur.

Nummer 15, hoeve waarvan de site reeds weergegeven is op het primitief kadasterplan (circa 1830), thans met in de jaren 1950 vernieuwde bestanddelen. Omhaagd erf met woonhuis en parallel bijgebouw in dezelfde stijl, zie verankerde baksteenbouw onder overkragende zadeldaken (nok loodrecht op straat; mechanische pannen) met uitkragende schoorstenen; erfgevel voorzien van centrale puntgevel onder haaks zadeldak en zijpuntgevels op getrapte schouderstukken. Schuurstalvleugel met metalen schuifpoort en driehoekige gevelkapel. Ten zuiden, haaks bijgebouw met muuropeningen onder lateien en enkele gedichte openingen.

Aanvullende, vrijstaande eengezinswoningen daterend uit de tweede helft van de 20ste eeuw.