Elleboogvormige landelijke weg tussen de Veldstraat ten zuiden en de Elbestraat ten noorden, met lange, doodlopende landweg aan oostzijde. Zogenaamd naar de beek die ten noordwesten van de weg loopt; tevens gelijknamige oude herberg weergegeven en vermeld op de Atlas der Buurtwegen (1846) aan de noordwestelijke hoek met de Elbestraat.

Op een kaart bij het landboek van 1654-1656 samen met het centrale zuidwaartse deel van de huidige Elbestraat vermeld als "straete voor de hofstede van de Paters Jes. naer tgoet ter Lucht" met verspreide landelijke bebouwing; aan oostzijde, thans verdwenen landwegjes als verbinding met het oostelijke deel van de Elbestraat. De Ferrariskaart (1770-1778) geeft de deels door bomen omzoomde weg weer, waarlangs hoevebebouwing met losstaande bestanddelen.

Op de Atlas der Buurtwegen (1846) gekend onder huidige benaming, ook omschreven als "weg van aen d' herberg den Meerlaen naer den weg genaemd Ardoyestraet voorbij 's hoeve Leo Demarez". In de 19de en de 20ste eeuw zijn langsheen de weg enkele herbergen gelegen, onder meer "De Meerlaen", "Neervurst" en "Het Hof Ter Velde", Agrarische en woonfunctie. Verspreide hoeves met voornamelijk 19de- of 20ste-eeuwse losstaande bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken, waarvan enkele gelegen zijn op een oudere site reeds weergegeven in het landboek van 1654-1656. Veelal met gebouwen die weergegeven zijn op het primitief kadasterplan (circa 1830). Nummer 2, achteringelegen hoeve waarvan in 1910 de schuur wordt vernieuwd, het bakhuis vergroot en aan de oostzijde van de schuur een zwingelarij wordt gebouwd, die in 1953 wordt afgebroken. Thans met lange, onverharde oprit naar dito erf met toegang gemarkeerd door gecementeerde erfpijlers met schijnvoegwerk en piramidaalvormige bekroning. Woonhuis met gecementeerde en van schijnvoegen voorziene erfgevel, getoogde muuropeningen in vlakgepleisterde omlijsting en ongepleisterde aanbouw onder lessenaarsdak. Bakstenen bijgebouwen, onder meer deels ingevallen schuurstalvleugel onder zadeldak met Vlaamse pannen. Nummer 3, hoeve waarvan in 1943 de gebouwen worden aangepast en uitgebreid. Thans U-vormige opstelling omheen deels omhaagd erf met losse verharding en grasperken; toegang gemarkeerd door witgeschilderde betonnnen pijlers en roodgeschilderd ijzeren hek; vernieuwd woonhuis. Aan westzijde, haakse schuurstalvleugel met openingen onder witgeschilderde lateien, rechthoekige poort en schuifpoort; parallel aangebouwd bakhuis annex zomerkeuken en aanbouw onder golfplaten bedaking.

Nummer 12, in oorsprong haaks op de weg ingeplante tweewoonst met bakhuis ten zuiden, circa 1830 in eigendom van wever Franciscus Roelens, later verenigd en voorzien van nieuwe bijgebouwen. In 1974 wordt het woonhuis aangepast, de schuur uitgebreid en een nieuw bijgebouw opgetrokken. Gekasseid erf afgesloten door witgeschilderde betonnen pijlers met draad; dito toegangspijlers met bolbekroning waartussen roodgeschilderd ijzeren hek. Erfgevel met getrapte baksteenfries en muuropeningen onder betonnen lateien. Aan oostzijde, haakse schuurstalvleugel met rechthoekige poort en getoogde deurtjes, onder meer van geïncorporeerde aardappelkelder; deels gedichte tweede poortopening. Enkele resterende 19de-eeuwse eenlaagswoningen. Nummer 5, voormalig restaurant "'t Ganzenhof", achteringelegen en volgens kadaster in 1834 gebouwd. Witgekalkte en verankerde baksteenbouw onder zadeldak (Vlaamse pannen) met gewijzigde, thans rechthoekige, beluikte muuropeningen; in brede linkertravee, recent groot korfboogvenster.

Aanvullende, vrijstaande eengezinswoningen daterend uit de tweede helft van de 20ste eeuw, onder meer nummer 14, woonhuis in bungalowstijl daterend van 1986 met lichtbruinbakstenen parement en muurhoge beglazing, waarboven uitkragende luifels.