Lange straat vanaf de Marialoopplaats, aan het kruispunt met de Vossekotstraat, met zuidwaarts en gebogen verloop tot aan de grens met Oostrozebeke, alwaar verderlopende als Tieltsteenweg. Zogenaamd naar de voormalige steenbakkerij aan de zuidwestzijde van de straat.

Op een kaart bij het landboek van 1654-1656 wordt het nog niet rechtgetrokken tracé van de weg met verspreide landelijke bebouwing weergegeven; het noordelijke deel is onderdeel van de straat naar "Maerloope"; het zuidelijke deel vanaf de Gentstraat is onderdeel van de "Vijfstraete", een historische landweg met oudst gekende vermelding in 1614; aan de oostzijde bevindt zich een beboomde toegangsdreef tot het zogenaamd "Goet te Hollebeke ter Couderheye" (zie nummer 109).

Op de noordoostelijke hoek met de huidige Gentstraat staat de galg van Marialoop opgesteld; op die plaats wordt eertijds het "Gerecht van der Mandere" gesitueerd, vermoedelijk het werkterrein van de vader van Karel van Mandere, Cornelis, die onder meer ontvanger en baljuw van de heer van Meulebeke is. Tevens bevinden zich de "vierschare van Buysvelt" op een hoeve langs de noordoostzijde van de weg en de galg van de heerlijkheid "Peperstraete" op de hoek met de Gentstraat. In 1673 opent langs de weg de herberg "Cleen Cappelhuus van Maerloop", gesloten in het begin van de 19de eeuw; ten zuiden van de splitsing met de huidige Vijfstraat is het "Goed te Ename" gelegen. Tevens is langs de zuidwestzijde van de weg het "Sueghenbos" gelegen, dat zich uitstrekt tot de huidige Eeckbosstraat, en aan de noordwestzijde het akkerland "De Schietspoel", reeds in 1614 vermeld.

Op de Ferrariskaart (1770-1778) weergave van de grotendeels door bomen omzoomde weg met toegenomen hoevebebouwing gekenmerkt door losstaande bestanddelen en houten brugje over de Duivelsputbeek.

In 1856 laat Eduard Smeulders uit Diest langs de Duivelsputbeek een watermolen bouwen, afgebroken in 1931 (zie nummer 109).
Op de Atlas der Buurtwegen (1846) behoort het noordelijke deel nog steeds tot de "Marialoopstraet" of "straet van aen d' hoeve Frans Dobbels tot op de grondscheyding met Thielt" en het zuidelijke deel tot de "Vijfstraet" of "weg van de grondscheyding met Pitthem aen den bosch gezegd Schottebosch, tot in de bosschen genaemd Roosbeek vijvers". De kaart van P. Vander Maelen (1850) vermeldt het gehucht "Vogelzang" aan de grens met Oostrozebeke en de herberg "De Kat" op de hoek met de huidige Hulstboomstraat. In de 19de en de 20ste eeuw worden langs de weg nog enkele herbergen uitgebaat, onder meer "'t Rooseke" later gekend als "Den IJzer", "De Linde", "De Zage" en "Rialto", l.g. op de plaats waar zich eertijds de galg van Marialoop bevindt.

De aanleg en rechttrekking van de huidige straat dateren van 1892-1893 als onderdeel van de verbinding tussen Tielt en Oostrozebeke over het gehucht Marialoop. Op de kaart van het Dépôt de la Guerre van 1913 worden twee "Bornes" of grenspalen langs de weg weergegeven.
Bij de bevrijdingsacties in oktober 1918 worden in de "Haantjeshoek" nabij het kruispunt met de Gentstraat, hevige gevechten geleverd.

Verbindingsweg met heterogene bebouwing, meer geconcentreerd nabij het centrum van Marialoop en de "Haantjeshoek". Voornamelijk woon- en agrarische functie, onder meer enkele tuinbouwbedrijven. Aan de westzijde, terrein van voormalige steenbakkerij, in het laatste kwart van de 20ste eeuw door het bedrijf "Grondwerken Ivan Vuylsteke" ingenomen (nummer 98).

Straatdeel ten zuiden van de Gentstraat meer aansluitende bij het landelijke gebied. Hoevebebouwing met losstaande, voornamelijk 19de- en 20ste-eeuwse, verankerde, bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken en veelal recente bijgebouwen, waarvan enkele gelegen zijn op een oudere site, in het 17de-eeuwse landboek weergegeven. Nummer 30, diepergelegen hoeve waarvan erf met losse verharding, woonhuis met vernieuwde erfgevel en gecementeerde, verankerde zijgevel en 20ste-eeuwse bijgebouwen, onder meer meerledige schuur en stalletje. Nummer 109, diepergelegen, in oorsprong omwalde historische hoeve gelegen aan de "Duivelsput", eertijds gekend als "Goet te Hollebeke ter Couderheye", waarbij in 1856 een watermolen gebouwd wordt, afgebroken in 1931. Lange oprit en erf met losse verharding toegankelijk via ijzeren hek tussen witgeschilderde bakstenen pijlers. Woonhuis met vernieuwde erfgevel en dak, uitgebreide schuurstalvleugel met schuifdeur in zijgevel waarboven laadsysteem en overgroeid, witgekalkt bijgebouwtje.

Nummer 56, hoeve waarvan het woonhuis in 1896 door Leo en Amaat Thienpont, tevens eigenaars en bewoners van het kasteel Ter Borcht, herbouwd wordt. Erf met losse verharding, grasperken, bomen en gemetste mestvaalt, toegankelijk via ijzeren hek. Ten oosten, eenlagig woonhuis van zes traveeën met doorlopende, zwartbakstenen druiplijst en gewijzigde, thans rechthoekige muuropeningen. Ten zuiden, oudere, verbouwde schuurstalvleugel onder zadeldak (Vlaamse pannen/golfplaten) met tweedelige staldeurtjes en dwarsschuur met rechthoekige poorten; zijgevel met vlechtingen en driehoekige houten gevelkapel waarin Onze-Lieve-Vrouwebeeldje. Bijgebouwen daterend uit de jaren 1950.

Veelal hoeves met vernieuwde of nieuw gebouwde woonhuizen. Nummer 59, hoeve waarvan erf met losse verharding toegankelijk via ijzeren hek tussen betonnen pijlers; oudere, langgestrekte schuurstalvleugel met grotendeels gedichte openingen, laaddeur en recentere aan- en bijgebouwen. Nummer 104, hoeve met erf toegankelijk via buisleuninghek tussen pijlers en 20ste-eeuwse nutsgebouwen, onder meer schuurstalvleugel met openingen onder betonnen latei; aanpalende, open loods op pijlers en vervallen bakhuis. Links, bakstenen bedrijfsgebouw voorheen onder gekoppelde zadeldaken (nok evenwijdig met straat), thans onder plat dak met gedichte poortopening; rechts, aanpalende baksteenmuur.

Nummer 35/ Hulstboomstraat, woonhuis in 1959 gebouwd, in 1965 vergroot en uitgebreid met bijgebouwen, onder meer aan zuidzijde, grote, bakstenen loods onder licht hellend zadeldak met metalen schuifpoort en loods in beton- en golfplaten. Rechts van nummer 20, opslagplaats volgens kadaster in 1972 op de plaats van een smidse gebouwd, later "Vitro Clean Services". Bedrijfsgebouw onder zadeldak (nok haaks op de straat) met gecementeerd parement, trapgevel aan de straat en tweedelige houten schuifpoort.

Nummer 14, neoclassicistisch breedhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder vernieuwd zadeldak, thans volledig gerenoveerd met geschilderde cementbepleistering en geïncorporeerde autobergplaats.

Restanten van 19de- en begin 20ste-eeuwse eenlaagswoonhuizen onder pannen zadeldaken (nok evenwijdig met straat), veelal gerenoveerd of verbouwd, onder meer nummers 7, 43. Nummer 9 met rechthoekige, beglaasde zijgevelnis in bakstenen omlijsting met kruis, waarin beeldje van Onze-Lieve-Vrouw met Kind; haaks aangebouwd bakhuis onder zadeldak met Vlaamse pannen. Nummer 12 met haakse, witgekalkte bijgebouwen onder zadeldak met Vlaamse pannen en witgeschilderd betonnen zijmuurtje. Nummer 14A, gerenoveerde dorpswoning van zes traveeën met nieuw geschilderd bakstenen parement, rechthoekige muuropeningen en natuurstenen trap (twee treden).

Nummers 6-8, woonhuizen in 1942 gebouwd, in de tweede helft van de 20ste eeuw deels verbouwd en uitgebreid met bijgebouwen. Dubbelhuizen met roodsierstenen parement, gecementeerde plint met schijnvoegen en rechthoekige muuropeningen, bij nummer 6 met platte sluitstenen, bij nummer 8 onder doorlopende, verspringende latei; nummer 6 met breed dakvenster onder klimmende bedaking en beglaasde, mijtervormige gevelnis waarin Onze-Lieve-Vrouwebeeldje; nummer 8 met grote, achterliggende (vermoedelijk vlas)schuur in snelbouwsteen onder licht hellend zadeldak, met metalen schuifpoort en in top, lege mijternis in roodbakstenen omlijsting. Nummers 69 en 71, achteringelegen, gerenoveerde eenlaagswoningen weergegeven op het primitief kadasterplan (circa 1830), beide met aangelegde en omhaagde voortuin en kleine, parallelle stalgebouwen; nummer 69, witgekalkt woonhuis met getralied venster in zijgevel, recent voorgeplaatste veranda en witgekalkt stalletje onder zadeldak met Vlaamse pannen; nummer 71 met gewijzigde muuropeningen.

Nummer 73, dubbelhuis met roodbakstenen lijstgevel, getrapte sierfries en muuropeningen onder doorlopende betonnen latei; deels verharde voortuin met lage bakstenen ommuring, buisleuning en ijzeren toegangshek.

Nummers 84-86, 88-90, twee haaks op elkaar geplaatste, achteringelegen eenlagige tweewoonsten, weergegeven op het primitief kadasterplan (circa 1830), mogelijk voor de arbeiders van de steenbakkerij die zich eertijds ten zuiden ervan bevindt. Nummers 84-86 onder zadeldak met Vlaamse pannen, nummer 84 met nieuwe dakvlakvensters; nummers 88-90 onder zadeldak met zwarte mechanische pannen. Nummers 84, 86, 88 met gecementeerd (onder meer siercementering voor plint en omlijstingen) en geschilderd parement; nummers 84 en 88 met vergrote muuropeningen; nummer 90, gerenoveerd in historiserende stijl.

Nummer 99, voormalige tweewoonst met verankerd en witgeschilderd parement; aan weerszijden, aanbouwen onder plat dak en lessenaardak met Vlaamse pannen.

Eenvoudige woonhuizen uit het tweede kwart van de 20ste eeuw. Enkelhuizen van twee tot drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok evenwijdig met straat; mechanische pannen). Nummers 4, 5 met roodbakstenen lijstgevel, geelbakstenen banden, korfboogopeningen en plint met siercementering; nummer 4 met gecementeerd en witgeschilderd bijgebouw onder lessenaardak; nummer 5 met gewijzigde muuropeningen op begane grond, onder meer geïncorporeerde autobergplaats, en lage aanbouw onder golfplaten bedaking. Nummer 32, gerenoveerd woonhuis, schuin ingeplant ten opzichte van de rooilijn. Nummer 36 met gecementeerde en geschilderde banden doorlopende boven de rechthoekige muuropeningen, deels met gekleurde glas-in-loodinvulling.

Nummer 83/ Gentstraat, café "Rialto", in het derde kwart van de 20ste eeuw gebouwd; hoekpand met roodbakstenen parement, zwartbakstenen plint en segmentbogige deuromlijsting, beïnvloed door de landelijke stijl, zie dakvenster met puntgevel en uitlopende hoeksteunberen.

Aanvullende, vrijstaande eengezinswoningen daterende uit de tweede helft van de 20ste eeuw, veelal in bungalowstijl. Enkele witgeschilderde woonhuizen onder plat dak met luifelvormende, breed overkragende kroonlijst en uitkragende schoorsteen, onder meer nummer 50 naar ontwerp (1970) van architect Ferdinand Vergote (Meulebeke), nummer 58 naar ontwerp (1963) van architect Albert Crop (Meulebeke).

Nummer 60 eveneens naar ontwerp (1965) van architect Albert Crop (Meulebeke) met leien zadeldak, roodbakstenen parement en rechthoekige, onder meer muurhoge en omlopende beglazing. Nummer 64 naar ontwerp (1967) van architect Gaston Roobroeck (Oostrozebeke) met latere aanpassingen van onder meer schrijnwerk en inkomportaal. Nummer 11 naar ontwerp (1974) van architect M. Debucqoy (Bissegem) op T-vormige plattegrond met plat dak, luifelvormende en deels opengewerkte kroonlijst, uitkragende schoorsteen, lichtbruinbakstenen parement en rechthoekige muuropeningen, onder meer deur met groot zijlicht. Hoger opgetrokken linkerdeel met geïncorporeerde autobergplaats. Voorliggend, breed trappenbordes met aanplantingen, aansluitend bij de omhaagde tuin.

Nummer 28, woonhuis in landelijke stijl met mijtervormige gevelnis in natuurstenen omlijsting, waarin Onze-Lieve-Vrouwebeeldje.