Loopt in een bocht van en naar de Aalterstraat bij de grens met Aalter (Oost-Vlaanderen).  De meningen over de etymologie van het toponiem lopen uiteen. "Pietakker" kan verwijzen naar de hier gelegen landerijen, tijdens het ancien régime in het bezit van de Gentse Sint-Pietersabdij. De Flou citeert de vermelding uit 1500 als "…bunder landts ende heet de Piet ackere". Een tweede vermelding in een 17de-eeuws leenboek van de heerlijkheid Hansbeke (opgesteld tussen 1658 en 1668) heeft het over "den kerckewech vanden pit ackere". Een andere verklaring slaat op de aanwezigheid van een voetgangersbrugje (het Franse pied = voet) bestaande uit twee balken of boomstammen.  Op de Ferrariskaart (1771-1778) is het gehucht "Hameau Pietacker" aangeduid.

De huidige Pietakkerstraat volgt grotendeels de weg op de Atlas der Buurtwegen (1842) beschreven als "Chemin de celui dit Beerbrugstraet à l'endroit dit Wulvenhoek " of "Wulven Straetje". Het eerste wegdeel vanaf de Aalterstraat, hoorde bij de "Chemin de celui dit Aeltrestraet pris de la partie de terre dite Spekelboor Stuk par le Cabaret den Arend à l'endroit Oud Leiken", "Beerbrugge Straet" of "Oud Leiken Straet", waarvan het tracé nog als voetweg is bewaard en ten noorden van de Aalterstraat is opgenomen in de Bambruggestraat.

Het gehucht "De Wulvenhoek", door De Flou in 1913 vermeld, ligt vlakbij de grens met Aalter tussen de Pietakkerstraat, Van Doorne's bos (grondgebied Aalter) en de Poekebeek. Indertijd komt de familienaam De Wulf hier regelmatig voor.
De straat kruist de Wantebeek of de benedenloop ervan, die hier ook nog de Stampkotbeek wordt genoemd, de duiker onder de Pietakkerstraat heet de "Wulvenbrug". In deze straat bevond zich eertijds herberg "De Krieke".

Landelijke straat met van oudsher verspreide hoevebouw, zoals te zien op de Ferrariskaart, die kan opklimmen tot de 18de eeuw (zie nummer 5). Nummer 7 is een dwars op de weg geplaatste boerenarbeiderswoning.