Landelijke, bochtige weg tussen de Groene Sprietstraat en de Bruggesteenweg. De naam verwijst naar vlagge = plaggen of zoden, die werden uitgegraven tijdens de bodemontginning.
In de omgeving liggen de hoeves "Klein Goed ter Vlaagt" (Smisseweg nummer 12, herbouwd) en langs de Abeelweg "Groot Goed ter Vlaagt" (zie Abeelweg nummer 37). De "Vlaeghtstraete" wordt al vermeld in 1764. Op de Atlas der Buurtwegen (1842) beschreven als "Sentier du Cabaret de Klaphulle à Thielt passant par le Cabaret de Groene Spriet et par le ferme dite 't Goed ter Vlaegt" of "Vlaegt Voetweg".

Als dreef afgebeeld op een figuratieve kaart uit de 17de eeuw met in een scherpe bocht het "Goed te Zevekote" (nummer 18) en op de hoek met de Groene Sprietstraat de "Maalstapelmolen".
De windmolen behoort tot de heerlijkheid Maalstapel, een leen van Vinderhoute-Merendree, behorend tot de Gentse kasselrij van de Oudburg. Het leen heeft geen foncier maar ontvangt renten op een aantal gronden. Deze gronden liggen tussen de Abeelstraat en de Klaphullebeek en reiken tot aan de grens met Schuiferskapelle. Hiernaast behoren nog twee enclaves tot de heerlijkheid: een eerste aan de oostkant van de Bruggesteenweg ten zuiden van de Wantebeek en een tweede in de Vorte Bossen (zie Bruwaanstraat), ten noorden van de Wantebeek. De heerlijkheid met baljuw en schepenen mocht recht spreken, de galg situeert zich ter hoogte van de Galgenstraat nummer 4. De heerlijkheid heeft nog eens twaalf lenen in Ruiselede waaronder "Klein Goed ter Vlaagt", indertijd eigendom van de ridders van Malta.

Er zou al in 1530 sprake zijn van een molen. In 1551 wordt een nieuwe opgericht door Symoen van de Coutere. Deze molen kan zowel olie stampen als eikenschors (gebruikt bij het leerlooien) vermalen. Op een figuratieve kaart van Lodewijk de Bersacques uit 1613 duidelijk afgebeeld als houten teerlingmolen en aangeduid als "Stampmuelen". Op de "Grenskaart tussen de kasselrijen Kortrijk en de Oudburg" van 1627, geschilderd door dezelfde Lodewijk de Bersacques staat "de muellemotte". De molen zou zeker al in 1661 zijn verdwenen. In 1760 spreekt men van zaailand "het stampcot met zuid den ouden meulenberg". Op de Ferrariskaart (1770-1778) staat nog de molenwal getekend.

Het "Goed te Zevekote" was eertijds een omwalde hoeve, de vroegst gekende vermelding "Van xix roeden ligghende voor Zevekoots" dateert volgens De Flou van 1457. In 1579 wordt het goed beschreven als een hofstede met bijgebouwen waaronder resten van een brouwerij, een vijvertje, weiden, meers en bos. In 1610 vermeldt als "Het Goede te Zevecote".
In 1613 schildert landmeter Lodewijk de Bersacques een figuratieve kaart met afbeelding van de gebouwen van het "Goed te Zevekote". Op de Grenskaart staat de hoeve als "T'Goet te zevecote", op de Ferrariskaart (1770-1778) aangeduid als pachthoeve "Cse Zevekotte". Vernieuwde gebouwen met bewaarde vijver.

Van oudsher landelijke straat met schaarse, verspreide bewoning. Op de Grenskaart staat ter hoogte van de nummers 1, 12 en 14 bebouwing afgebeeld.
Op de Ferrariskaart als dreef aangeduid met enkele verspreide landerijen. Nagenoeg dezelfde situatie op de Atlas met een concentratie van bewoning aan het kruispunt met de Bruggesteenweg zie huidig.
Op het kruispunt met de Groene Sprietstraat staat de Vermeulenskapel.