Zuidwestelijke uitvalsweg van het kruispunt Stations-/Sint-Eloois-Winkel-/Sint-Pietersstraat (dorpskom) naar de Provinciebaan. Straat met gebogen tracé, getypeerd door lintbebouwing overgaand in losstaande hoevebouw. In de Atlas der Buurtwegen (1844), enkel hoevebouw en boerenarbeidershuizen. Bij de dorpskom werd de Papestraat gekruist door de in 1887-1889 aangelegde spoorlijn Menen-Roeselare (zie seinwachtershuis, nummer 2).

Ongeveer tot de splitsing met de Fabriekslaan, dominerende woonfunctie met arbeiders- en burgerwoningen. Basisbebouwing: rijhuizen van één à twee bouwl. onder pannen zadeldaken (nok parallel aan de straat) uit het vierde kwart van de 19de eeuw en het eerste kwart van de 20ste eeuw. Achter nummer 56, - een rijhuis uit het eerste kwart van de 20ste eeuw - twee leegstaande, lage boerenarbeidershuisjes uit de eerste helft van de 19de eeuw: breedhuisjes van drie traveeën onder pannen zadeldaken.

Eenvoudige doorsnee-architectuur uit het vierde kwart van de 19de eeuw en het eerste kwart van de 20ste eeuw. Bakstenen lijstgevels, bij nummers 17 en 25 met gebruik van sierbaksteen. Arbeidershuisjes uit het vierde kwart van de 19de eeuw met typerende kordon- en tandlijst met dropmotief; Marianisje van gesinterde baksteentjes (nummers 32-34). Arbeiderswoning uit de jaren 1920 met art-decogetinte muuropeningen en roedeverdeling (nummer 52). Kleine burgerhuizen uit de jaren 1920-1930 met typerende doorgetrokken, witbeschilderde betonnen lateien (nummers 14-20) of lateien van granito (nummers 44-50).