Genoemd naar het inmiddels verdwenen Wilderkasteel, gelegen op de hoek met de Pater Damiaanlaan. De oorsprong als waterburcht klom op tot 1216 toen het de verblijfplaats was van de woudgraven van Brabant. Vermoedelijk werd het in de zeventiende eeuw nog gebruikt als woning voor de rentmeesters en proosten van de priorij Klein Bijgaarden, zie Klein-Bijgaardenstraat nummer 27A. In 1868 kwam het in bezit van de familie Wittouck en in 1974 werd het overgedragen aan de gemeente. Bij herstellingswerken in 1982 stortte het torentje in. Ondanks de beschermde status (K.B. van 26 maart 1974) verviel het in traditionele bak- en zandsteenstijl opgetrokken kasteel geleidelijk tot een ruïne. De bijhorende bomen en de onmiddellijke omgeving waren beschermd als landschap bij K.B. van dezelfde datum. Thans zijn er geen sporen meer bewaard.
BOSMANS F., PERSOONS J. en VAN POUCKE E., Wegen en straten in Zuun, in Lewe, jaargang 23, nummers 3-4, 2004, p. 71.
Bron: KENNES H. met medewerking van VAN DAMME M. 2008: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Vlaams-Brabant, Gemeente Sint-Pieters-Leeuw, Deelgemeenten Sint-Pieters-Leeuw, Oudenaken, Ruisbroek, Sint-Laureins-Berchem en Vlezenbeek, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen VLB8, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Kennes, Hilde Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
