Hoofdstraat, verbindingsweg tussen de Plaats enerzijds en de Pape- en de Sint-Eloois-Winkelstraat anderzijds. Recht tracé met pleinvormige uitbouw aan het blikvangend voormalig station op de in 1887-1889 aangelegde spoorlijn Menen-Roeselare (zie nummers 129-131). Deze lijn werd in 1955 gedeeltelijk en in 1975 volledig afgeschaft.

Typerende lintbebouwing grosso modo van na 1844 (Atlas der Buurtwegen). Dominerende sociaal gevarieerde woonfunctie. Toename van nog bloeiende cafés en handelspanden naar de Plaats toe, onder meer café "De Beurs" (nummer 20). Cafés in de omgeving van het station, die tijdens Eerste Wereldoorlog vernietigd werden en nadien wederopgebouwd, zijn nu gesloten. Nummer 112: behouden winkelraam. De sterk verbouwde arbeiderswoningen bevinden zich zowel aan de straatzijde (nummers 1-5 inspringend ten opzichte van de rooilijn, nummers 4-6, 29-31, 52, 67) als in steegjes (nummers 74-80).

Basisbebouwing: rijhuizen van één à twee bouwlagen onder pannen zadeldaken (nok parallel aan de straat), uit het vierde kwart van de 19de eeuw en het eerste kwart van de 20ste eeuw. Bij het burgerhuis nummer 54-56 verraden de dakhelling en de kozijnconstructies een 18de-eeuwse kern.

Eenvoudige doorsnee-architectuur uit het vierde kwart van de 19de eeuw en het eerste kwart van de 20ste eeuw. Bakstenen lijstgevels soms beschilderd (onder meer nummers 1-3, 4, 9, 29-31, 37, 82, 93) of verlevendigd door middel van banden en/of strekken van gele of donkere sierbaksteen (onder meer nummers 11, 13, 60, 63, 65, 99-101, 143-145). Tandlijst met dropmotief (onder meer nummers 23, 29, 31, 67, 93, 110-112, 124).

Bebouwing uit het eerste kwart van de 20ste eeuw, onder meer ten gevolge van beschadiging of vernieling van enkele panden tijdens de Eerste Wereldoorlog, soms gekenmerkt door een regionalistische inslag (nummers 10, 135-141, 132-138). Typerend hierbij zijn de eenheidsbebouwingen naar ontwerp van architect E. Apers (Roeselare) uitgaande van één eigenaar(sgroep). Het sterk verbouwde samenstel nummers 135-145 was eigendom van de samenwerkende maatschappij "Brouwery van Stasseghem" die er twee vernietigde herbergen waaronder "Café français", met bijhorende paardenstallen liet heropbouwen. Overige bebouwing uit de jaren 1920-1930, soms gekenmerkt door art-decogetinte gevelfronten (onder meer nummers 55, 71, nummer 73 met behouden houtwerk onder meer bovenlichten met kepermotief en gekleurd glas).