Straat met een quasi recht tracé vanaf en in het verlengde van de Stationsstraat en verder lopend tot op de grens met Hooglede. Voor de aanleg van de spoorlijn Lichtervelde-Veurne (1856-1858) wordt de Stationsstraat ook wel Hoogledestraat genoemd. Op de Ferrariskaart (1770-1778) gedeeltelijk aangeduid met bochtig tracé. Eerste vermelding van de huidige benaming in een advertentie van 1935. Bij de aanleg van deze steenweg in 1863 vinden er heel wat onteigeningen plaats, onder meer rechttrekking ter hoogte van de huidige steenbakkerij (zie infra). Het 'kasteel' van de heerlijkheid Volmerbeke (Hooglede) bevond zich verderop langs deze weg, afgebroken in 1949.

Tussen de Staatsbaan en de splitsing met de Leenbosstraat bestaat de bebouwing hoofdzakelijk uit aaneengesloten bakstenen arbeidershuizen van één (nummer 58, 67, 69, 81) en twee (nummers 23-25, 60) bouwlagen. Overwegend te dateren in het eerste kwart van de 20ste eeuw. Ten behoeve van het treinpersoneel (zie Stationsplein en Stationsstraat) wordt een huizenrij van twaalf gelijke woningen, zogenaamd "De twaalf apostelen" aan de westzijde van de Hoogledestraat gebouwd. Deze worden vernield tijdens de Eerste Wereldoorlog en in de jaren 1920 heropgebouwd, nu met een verbouwd karakter.
Nummer 13-15: café "Den Optimist", een roodbakstenen volume van vier traveeën en twee bouwlagen gedateerd "1921" door middel van gele baksteen in rechter zijgevel. Nummer 51: vrijstaande villa uit de jaren 1940-1950 in rode baksteen onder een geknikt schilddak (blauw geglazuurde mechanische pannen) met dakvenster tussen twee dakkapellen onder klein schilddakje. Gevel symmetrisch opgebouwd met centraal een verdiepte rondboogdeur tussen driezijdige erkeruitbouw. Nummer 53: vrijstaande woning uit het eerste kwart van de 20ste eeuw. Roodbakstenen gevel met gebruik van witte geglazuurde bakstenen voor belijnende banden en fries onder gootlijst.
Nummer 58: lage arbeiderswoning van twee traveeën met parement in oranje baksteen en blauwe hardsteen (plint), zadeldak. Bewaard fijn uitgewerkt witgeschilderd raam met dubbele T-indeling en bovenlicht met kleine roedeverdeling waarin wit en geel figuurglas.
Nummers 64, 66, 68, 70: oorspronkelijk samenstel van vier enkelhuizen in spiegelbeeldschema. Nummer 66 in oorspronkelijke toestand bewaard, nummer 64 met witgeschilderde gevel en nummers 68-70 met vernieuwd parement. Nummer 66: donkerrode verankerde (sierankers) baksteenbouw onder zadeldak (rode mechanische pannen) met gecementeerde plint. Bewaarde witgeschilderde schuiframen en ramen met T-indeling, deels beglaasde paneeldeur met gietijzeren grille.
Westelijke zijde van de straat tussen nummers 78 en 94 ingenomen door de bedrijfsgebouwen en opslagruimte van baksteenfabriek Wienerberger-Desimpel. De steenbakkerijen Desimpel zijn in 1876 gesticht door Leonard Desimpel. In 1930 bouw van een gesloten ringoven. Vanaf 1960 tunnelovens. Vanaf de splitsing met de Leenbosstraat gaat de straat over in landelijk gebied met lintbebouwing hoofdzakelijk bestaande uit vrijstaande villa's uit de jaren 1980 tot heden. Nummer 91: dieperliggend klein hoevetje uit de wederopbouwperiode. Nummer 93: vrijstaande villa naar ontwerp van architect Arthur Degeyter (Sint-Andries, Brugge), zie gesigneerd (derde kwart 20ste eeuw). Nummer 126 diepergelegen wederopbouwhoeve met losse bestanddelen.