Korte landelijke weg die in een bocht van 90° de Hulstemolenstraat ten westen verbindt met de Brugsesteenweg ten oosten. Vóór het einde van de 18de eeuw wordt de straat zelden weergegeven, zie niet voorkomen op kaarten bij het tiendenboek van de Sint-Maartensabdij (circa 1645) en Ferrariskaart (1770-1778). De straat zou wel in hetzelfde tiendenboek vermeld worden als "den dosch weg". Ook wordt op een kaart bij het renteboek van de heerlijkheid Tollenaers (1732) een "Dosch wech" weergegeven en wordt op een kaart van de heerlijkheid Bogaertsbrouck (1767) een weg aangeduid. In de 18de en 19de eeuw komt enkel het westelijke straatdeel voor, dat in plaats van af te buigen naar het noordoosten toe, verder naar het zuiden leidt tot op grondgebied Hulste, zie Atlas der Buurtwegen (1847). De landweg wordt "D'Heigers weg" genoemd en beschreven als: "sentier du chemin dit Hulstemolenstraet à Harelbeke". Pas in het derde kwart van de 20ste eeuw wordt de straat doorgetrokken naar het oosten toe om daar op de Brugsesteenweg te eindigen. Aangezien de straat de Lampernisbeek kruist, wordt in 1978 geopteerd voor de huidige benaming. De Lampernisbeek wordt volgens De Flou voor het eerst vermeld in 1843.

Voornamelijk agrarische functie. Verspreide hoevebebouwing. Vanaf 1961 is woning en atelier van kunstenaar José Vermeersch in deze straat gevestigd. In 1928 wordt door Emile Foulon een vlasfabriek met roterij opgericht, verbouwd tot en thans in gebruik als champignonkwekerij (nummer 4). Lang loodsvolume met integratie van de vroegere zwingelarij (betonskelet) en bakstenen voorzetgevel uit de jaren 1970.